جهیزیه دادن یکی از سنت‌های ایرانی است که اطلاعات تاریخی دقیقی از دلیل تهیه آن ازسوی خانواده عروس نامعلوم است.
به گزارش هفت‌گرد، با توجه به تغییر شرایط اقتصادی برخی خانواده‌ها تهیه وسایل را بین خود تقسیم می‌کنند و یا خانواده عروس و داماد به‌صورت مشارکتی آن‌را تهیه می‌کنند. همین امر گاهی اختلافات و حرف و نقل بین دو خانواده ایجاد کرده است. و یا در زمان طلاق به‌دلیل توافق نکردن سر وسایل اختلافات موجب می‌شود تا کار کمی طولانی پیش برود.
اما جالب است بدانید که براساس قانون و شرع تهیه جهیزیه برعهده داماد است. چرا که تامین آسایش خانواده بوده و جزو نفقه محسوب می‌شود.
براساس ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی:
نفقه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به‌واسطه نقصان یا مرض.
نفقه زوجه در ازدواج دائم در حقوق ایران و اسلام بر عهده شوهر است. در حقوق اسلام که احکام آن الهام‌بخش در تنظیم اصول و ضوابط بسیاری از موضوعات یا تقریباً بیشتر موضوعات و مسائل قانون مدنی مخصوصاً در باب احکام نکاح است، تامین هزینه خانواده از جمله کلیه مخارج شخصی زوجه دائم برعهده شوهر است و زوجه در این زمینه هیچگونه تعهد یا مسئولیتی نخواهد داشت هرچند زوجه از ثروت فراوانی برخوردار باشد. بنابراین شوهر حق ندارد از تامین هزینه نیازهای شخصی زن به علت دارا بودن و بی‌نیاز بودن زن خودداری کند. این حکم در حقوق ایران بدون تردید اعمال می‌گردد. به‌عبارت دیگر تکلیف شوهر در پرداخت نفقه زوجه دائم چه در حقوق اسلام و چه در سیستم حقوقی ایران جزو احکام مسلم و تخلف ناپذیر است و در حقوق اسلام مستندات این حکم آیات قران و اخبار و روایات موثق واصله در این زمینه است. بنابراین حکم شارع اسلام که مبنای قواعد قانونی مدنی ایران در باب نفقه است با شرط خلاف آن قابل تغییر نیست و اگر بر زوجه دائم در هنگام انعقاد عقد ازدواج یا قبل و بعد از ازدواج شرط شود که نفقه و تامین هزینه شخصی زن در صورت ثروتمند و بی‌نیاز بودن از جهت مالی بر عهده خود زوجه باشد چنین شرطی به‌علت مخالفت با حکم مسلم شرعی و در نتیجه به دلیل خلاف ضابطه آمده در سیستم حقوقی ایران باطل و بلا اثر خواهد بود و زن به شرط عدم نشوز و انجام وظایف زناشویی بدون عذر موجه استحقاق دریافت نفقه و هزینه زندگی شخصی خود را از شوهر خواهد داشت.