«تصور کنید روزی بتوان در تاریکی و در مریخ درون محفظه‌هایی غول‌آسا گوجه‌فرنگی پرورش داد».محققان در حال سنجش راه‌هایی برای پرورش لوبیا، گوجه‌فرنگی، تنباکو، برنج، کانولا، و نخودفرنگی در تاریکی‌اند.
به گزارش هفت‌گرد، محققان روشی برای فتوسنتز مصنوعی به منظور پرورش گیاه بدون حضور نور خورشید ابداع کرده‌اند و این پیشرفت می‌تواند به روش‌های جدیدی برای تولید مواد غذایی در کره زمین، و شاید هم روزی در مریخ، بینجامد.
فتوسنتز در پی میلیون‌ها سال تکامل در گیاهان شکل گرفته است و روشی برای تبدیل آب، دی‌اکسیدکربن، و انرژی آفتاب به زیست‌توده گیاهی و مواد غذایی‌ای است که مصرف می‌کنیم.
اما محققان، از جمله محققان دانشگاه کالیفرنیا ریورساید، می‌گویند این فرایند طبیعی، با کسب فقط حدود یک درصد انرژی آفتاب که طی آن نصیب گیاه می‌شود، ناکارآمد است.
این محققان اینک در حال سنجش راه‌هایی برای پرورش محصولات زراعی مثل لوبیا چشم‌بلبلی، گوجه‌فرنگی، تنباکو، برنج، کانولا، و نخودفرنگی در تاریکی‌اند که کربن برگرفته از«نمک جوهر سرکه» (acetate) را جذب می‌کنند.
مارتا اروزکو-کاردناس، مدیر پژوهشکده دگرگونی‌های گیاهی دانشگاه کالیفرنیا ریورساید، می‌گوید: «تصور کنید روزی بتوان در تاریکی و در مریخ درون محفظه‌هایی غول‌آسا گوجه‌فرنگی پرورش داد. [در آن صورت] کارها چقدر برای مریخ‌نشینان آینده آسان‌تر می‌شود؟»
در پژوهش جدیدی که هفته پیش در مجله نیچر فود(Nature Food) منتشر شد، راهی که محققان با به‌کارگیری فتوسنتز مصنوعی و مستقل از نور خورشید برای تولید مواد غذایی یافته‌‌اند، شرح داده شده است.
محققان با استفاده از فرایندی شیمیایی و دو مرحله‌ای، دی‌اکسید کربن، الکتریسیته، و آب را به «نمک‌جوهر- استات» (acetate) تبدیل کردند که جزء اصلی سرکه است.
«مقاله ما با عنوان «سامانه ترکیبی غیرارگانیک فتوسنتز مصنوعی بیولوژیکی برای تولید کارآمد مواد غذایی »در نیچرفود منتشر شد! فناوری جدیدی را برای تولید غذا به گونه‌ای کارآمد از لحاظ مصرف انرژی و مستقل از فتوسنتز بیولوژیکی معرفی کرده‌ایم.»
آن‌ها می‌گویند سپس ارگانیسم‌های تولیدکننده غذا با مصرف کردن «استات»، در تاریکی رشد می‌کنند.
محققان می‌گویند این سامانه با استفاده از پنل‌های خورشیدی برای تامین توان لازم برای واکنش شیمیایی، می‌تواند کارایی تبدیل نور خورشید به مواد غذایی را افزایش دهد، و این روش برای برخی از اقلام غذایی تا ۱۸ برابر کارآمدتر است.
آن‌ها از الکترولایزرها یا افزاره‌هایی استفاده کردند که مواد خام مثل دی‌اکسیدکربن را با استفاده از الکتریسیته، به فراورده‌ها و مولکول‌های مفید تبدیل می‌کنند.