دانشمندان می‌گویند، پیوند مدفوع در آینده پتانسیل بیشتری نسبت به نگهداری خون بند ناف دارد و می‌تواند برای معکوس کردن روند پیری مورد استفاده قرار بگیرد.
به گزارش هفت‌گرد و به نقل از دیلی‌میل، احتمالا نگهداری و ذخیره‌سازی مدفوع برای استفاده در مراحل بعدی زندگی به‌زودی به یک امر عادی تبدیل می‌شود.
محققانی که روی سلامت روده کار می‌کنند، می‌خواهند به روشی مشابه با آنچه که تاکنون با خون بند ناف انجام می‌شود، بانکی از نمونه‌های مدفوع ایجاد کنند. آنها معتقدند پیوند میکروبیوتای مدفوع(FMT) – انتقال باکتری‌های سالم موجود در مدفوع – پتانسیل بیشتری نسبت به خون بند ناف دارد.
گفتنی است که از خون بند ناف که سرشار از سلول‌های بنیادی است، می‌توان برای درمان برخی سرطان‌ها، نقص‌های سیستم ایمنی و برخی اختلالات ژنتیکی استفاده کرد، اما “FMT” می‌تواند کلید درمان بیماری‌هایی مانند آسم، ام‌اس و دیابت باشد و کارشناسان معتقدند که همچنین می‌تواند چاقی و پیری را در آینده درمان کند.
این پیشنهاد توسط تیمی از دانشکده پزشکی هاروارد مطرح شده است و جزئیات و توضیح آن در مجله Trends in Molecular Medicine منتشر شده است.
FMTها هم اکنون نیز برای درمان عفونت‌های باکتریایی مکرر روده مانند “کلستریدیوم دیفیسیل”(C diff) استفاده می‌شوند.
پیوند مدفوع معمولاً از طریق لوله‌ای که مستقیماً از طریق بینی وارد معده می‌شود، انجام می‌شود. اما باکتری‌ها همچنین می‌توانند مستقیماً از طریق جراحی به روده بزرگ منتقل شوند یا از طریق یک قرص بلعیده شوند.
پیوند مدفوع از طریق نمونه مدفوع اهدایی ایجاد می‌شود که برای اطمینان از عدم ابتلا به بیماری، آزمایش‌های بهداشتی متعددی را پشت سر گذاشته است.
در بریتانیا، اهداکنندگان می‌توانند به ازای هر اهدای مدفوع، ۱۰ پوند پول دریافت کنند، در حالی‌که در ایالات متحده مردم می‌توانند ۵۰ دلار(۴۱.۳۰ پوند) برای هر نمونه از برخی کلینیک‌های خصوصی دریافت کنند.
دکتر “یانگ یو لیو” یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید مزایای پیوند باکتری‌های روده با استفاده از نمونه‌های مدفوع جمع‌آوری‌شده از افراد جوان و سالم، هنوز در جامعه علمی مورد بحث است.
او می‌گوید: ایده «بازیابی» میکروبیوم انسان در سال‌های اخیر مطرح شده و از دیدگاه‌های پزشکی، اخلاقی و تکاملی به شدت مورد بحث قرار گرفته است و هنوز ناشناخته است که آیا مردم در جوامع صنعتی می‌توانند با بازیابی میکروبیوم خود به وضعیت آبا و اجدادی خود بازگردند و از مزایای سلامتی بهره‌مند شوند یا خیر.
اما دکتر “لیو” و همکارانش می‌گویند، اکنون زمان تاسیس بانک‌هایی است که جوانان بتوانند مدفوع خود را در انتظار پیشرفت‌های آینده در آنها ذخیره کنند.
او می‌گوید، این مانند همان نگهداری خون بند ناف است که غنی از سلول‌های بنیادی است. اگرچه تخمین زده می‌شود که از هر ۲۰۰ هزار کودک یک نفر نیاز به استفاده از نمونه اهدایی بند ناف پیدا کند.
دکتر “لیو” می‌گوید با توجه به نقش باکتری‌های روده در مواردی مانند چاقی، سلامت قلب و پیری، بانک‌های مدفوع از نظر تئوری کاربرد بیشتری از بانک خون بند ناف خواهند داشت.
پروفسور “اسکات وایس” همکار دکتر “لیو” نیز می‌گوید که مزایای استفاده مجدد از مدفوع خود شخص احتمالاً زیاد خواهد بود.
پیوند مدفوعِ خود شخص از لحاظ نظری به این معنی است که احتمال کمتری برای دچار شدن به عوارض جانبی ناخوشایند مانند تب، نفخ، حالت تهوع استفراغ و یبوست وجود دارد، در حالی که این عوارض می‌توانند بر اثر تفاوت بین باکتری‌های روده اهدا کننده و دریافت کننده بروز پیدا کنند.
“لیو” می‌گوید: پیوند میکروبیوتای مدفوع، پتانسیل درمان بیماری‌های خودایمنی مانند آسم، ام‌اس، بیماری التهابی روده، دیابت، چاقی و حتی بیماری‌های قلبی و مقابله با پیری را دارد.
با این‌حال، وی اضافه کرد که مزایای بانکداری مدفوع تنها توسط کسانی قابل مشاهده است که توانایی پرداخت هزینه‌های ذخیره‌سازی آن را دارند.
او گفت: ما پیش‌بینی نمی‌کنیم که همه افراد جامعه بخواهند یا بتوانند هزینه‌های مربوط به خدمات نگهداری میکروبیوم روده‌شان را بپردازند.
لیو افزود: توسعه یک مدل تجاری معقول و استراتژی قیمت‌گذاری که راه حل مقرون به صرفه برای همه باشد، نیازمند تشریک مساعی کارآفرینان، دانشمندان و شاید دولت‌ها است.
“شانلین که” محقق دانشگاه هاروارد و از محققان مشترک این مطالعه اضافه کرد که تحقیقات بیشتری در مورد کاربردهای سیستم بانکداری مدفوع لازم است.
او گفت: یک نقطه ضعف عمده پیوندهای مدفوع، نیاز به نگهداری طولانی مدت نمونه‌های مدفوع در سرما است که معمولاً نیاز به ذخیره نیتروژن مایع دارد.
شانلین افزود: برای اطلاع از دستورالعمل‌های عملی برای بانکداری مدفوع، تحقیقات بیشتری برای آزمایش سیستماتیک زمان‌های نگهداری طولانی‌تر و روش‌های نگهداری، احیا و کشت مورد نیاز است.
نویسندگان همچنین تاکید کردند که پیوند مدفوع به خودی خود نوشدارو نیست و سایر مداخلات بهداشتی مانند رژیم غذایی و سایر تغییرات سبک زندگی ممکن است نیاز به استفاده همزمان برای درمان شرایط مختلف داشته باشند.