سازمان ملی هوانوردی و فضا (ناسا) قصد دارد ۳۰ نمونه از سنگ و خاک و اتمسفر (جو) مریخ را که در اوایل دهه ۲۰۳۰ میلادی به‌وسیله مریخ‌نورد استقامت جمع‌آوری شده است، در مأموریت بازگشت این مریخ‌نورد به زمین انتقال دهد.
به گزارش هفت‌گرد از پایگاه خبری فیز (phys.org)، انتقال نمونه‌هایی از خاک و سنگ مریخ به زمین در ذهن بسیاری از مردم سوالاتی را ایجاد کرده است. روزنامه فیلادلفیا اینکوایرِر، روزنامه صبح فیلادلفیا در آمریکا، تلاش کرده است تا با پرسیدن برخی از این سوالات از دانشمندان ناسا ابهامات ذهنی مردم را برطرف کند.
روزنامه فیلادلفیا اینکوایرِر (The Philadelphia Inquirer) در تماس با آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا (NASA’s Jet Propulsion laboratory) سوالات مردم را درباره این مأموریت پرسید و مایکل مِیِر (Michael Meyer) و لیدسِی هِیز (Lindsay Hays) از دانشمندان ناسا، به این پرسش‌ها پاسخ دادند.
چرا نمونه‌ها قبل از بازگشت به زمین استریل نمی‌شوند؟
اگر نمونه‌ها استریل شوند، بخش شایان توجهی از علم از بین می‌رود؛ مثلاً ترکیبات آلی از بین می‌روند در صورتی که این ترکیبات ممکن است ردپای زیستی بالقوه باشند. ردپای زیستی هر عنصر یا ایزوتوپ یا پدیده‌ای است که مدرک علمی از وجود یا پیشینه و حال زیست در محلی را فراهم می‌کند و یکی از دلایل اصلی بازگرداندن نمونه‌ها است.
چرا امکان انجام کار بر روی نمونه‌ها در ایستگاه فضایی یا خارج از اتمسفر زمین وجود ندارد؟
انگیزه اصلی برای بازگرداندن نمونه‌ها، قراردادن مواد آورده‌شده از مریخ در دسترس مجهزترین آزمایشگاه‌ها در سراسر جهان است. بر سر راه استفاده از ابزار دقیق در فضا برای اندازه‌گیری جرم، قدرت و حجم مشکلاتی وجود دارد. علاوه بر این، فضا محیطی چالش‌برانگیز برای دستکاری نمونه‌ها است و از برخی قابلیت‌های اندازه‌گیری کلیدی مانند استخراج جلوگیری می‌کند که ارزش علمی نمونه‌ها را کاهش می‌دهد.
آیا ناسا احتمال می‌دهد که نمونه‌ها حاوی نوعی میکرب باشد؟
مطالعات نشان داده است که مریخ قابل زیستن نیست و این دیدگاه ما را درباره اینکه چقدر احتمال دارد ما مریخ را آلوده کنیم تغییر داده است. شرایط محیطی مریخ احتمال وجود حیات در آن را در نظرمان به‌شدت کاهش داده است اما در هر صورت درباره آن مطمئن نیستیم وهمه احتیاط‌های لازم را انجام می‌دهیم تا وقتی که مطمئن شویم موادی که از مریخ آورده می‌شود، خطری ندارند.