برخی ماهواره‌ها بیش از دو کیلومتر در سال سقوط می‌کنند و سفینه‌های کوچک‌تر در معرض خطر بزرگ‌تری قرار دارند. هوای متراکم‌تر نیروی کشش بیشتری برای ماهواره‌ها ایجاد می‌کند؛ چیزی شبیه دویدن خلاف جهت باد.
به گزارش هفت‌گرد، دانشمندان باور دارند توفان‌های خورشیدی باعث می‌شود ماهواره‌ها از مدارشان خارج شوند. در سال گذشته، صورت فلکی سوارم (Swarm) سازمان فضایی اروپا- که میدان‌های مغناطیسی اطراف زمین را اندازه‌گیری می‌کند- ۱۰ برابر سریع‌تر از قبل شروع به سقوط در جو کرد.
آنیا استروم، مدیر ماموریت سوارم ئی‌اس‌ای، به اسپیس دات کام (Space.com) گفت: «در پنج شش سال اخیر، ماهواره‌ها حدودا ۲.۵ کیلومتر در سال سقوط کردند.»
«اما از دسامبر سال گذشته، عملا شیرجه رفته‌اند. میزان سقوط آن‌ها بین ماه‌های دسامبر تا آوریل، ۲۰ کیلومتردر سال بود.»
تصور می‌شود چرخه خورشیدی جدید- که هم‌زمان با این پدیده‌ها آغاز شد- مسبب آن باشد. فعالیت بادهای خورشیدی بیشتر، همین‌طور لکه‌های خورشیدی، شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرم تاجی با سرعت فزاینده‌ای انجام می‌شوند.
به گفته دکتر استروم، «فیزیک بسیار پیچیده‌ای وجود دارد که هنوز دقیق نمی‌دانیم در لایه‌های بالایی جو که با باد خورشیدی تعامل دارد، چه رخ می‌دهد. بدیهی است که این تعامل به بالا آمدن جو منجر می‌شود. این بدان معنی است که هوای متراکم‌تر به سمت بالا می‌آید و به ارتفاع‌های بالاتر می‌رسد.»
دکتر استروم گفت: «هوای متراکم‌تر نیروی کشش بیشتری برای ماهواره‌ها ایجاد می‌کند؛ چیزی شبیه دویدن خلاف جهت باد. سخت‌تر است، کاهنده است- بنابراین سرعت ماهواره‌ها را کند می‌کند و سرعتشان که کم شود، سقوط می‌کنند.»
ماهواره‌ها طوری سقوط کردند که در ماه مه، اپراتورها به‌اجبار با استفاده از پیشرانه داخلی، ارتفاع را افزایش دادند. اگر ماهواره‌ها زیاد پایین بیایند، ممکن است سازمان‌های فضایی آن‌ها را کاملا از دست بدهند.
پیش‌بینی دکتر استروم این است که هر فضاپیمایی در فاصله ۴۰۲ کیلومتری زمین، از جمله ایستگاه فضایی بین‌المللی احتمالا با مشکلاتی مواجه می‌شود. به علاوه، ماهواره‌های کوچک و کم‌مصرف معروف به کیوب‌ست را به میزان فزاینده‌ای به فضا فرستاده‌اند و این فضاپیماها به شدت آسیب‌پذیرند.
دکتر استروم گفت: «بسیاری از این ماهواره‌های جدید سیستم‌های پیش‌رانش ندارند. قادر به بالا رفتن نیستند و اساسا به این معنی است که در مدار، عمر کوتاه‌تری خواهند داشت. آن‌ها زودتر از زمان حداقل خورشیدی دوباره برمی‌گردند.»
خوشبختانه یکی از مزایای افزایش فعالیت خورشیدی این است که به پاکسازی زباله‌های فضایی کمک می‌کند و سنگ‌ریزه‌هایی را که دور زمین می‌چرخند، پایین می‌فرستد تا در جو متلاشی شوند.
تقریبا ۲۲۸ میلیون قطعه زباله فضایی در سراسر جهان وجود دارد که ما را با خطر به دام افتادن در این سیاره مواجه می‌کند؛ اما کارشناسان معتقدند دولت‌ها برای مقابله با آن‌ها اقدام کافی انجام نداده‌اند.