عمل خلاقانه با کار دستی فرق دارد و لزوماً لباس‌های پرنقش و همراه با برش‌ها و خطوط زیاد، نشانگر قدرت ذهن و قوای تخیل طراح و در ادامه مدساز نیستند.
به گزارش هفت‌گرد، مریم محبوبی، طراح لباس و مدرس دانشگاه کارگاه آموزشی «نقش خیال در ارتقابخشی سطح خلاقیت در طراحی مد سنتی تا مدرنیته» را در بخش جنبی یازدهمین جشنواره مد و لباس فجر برگزار کرده است.
او درباره جایگاه تخیل طراح در فرایند طراحی به‌عنوان جانمایه و هویت اثر با تکیه بر محتوای رویدادهای نمایشگاهی و جشنواره‌ای گفت: یکی از مشکلاتی که طراحان لباس کشور ما با آن مواجه هستند این است که به دلیل نبود توانایی لازم در بهره‌مندی از قوای تخیل، ضعف محسوسی در نشان دادن هویت مورد نظر در اثر نهایی دارند و علی‌رغم آنکه مهارت‌های بسیاری را در زمینه طراحی کسب می‌کنند اما قدرت ذهن و تخیل آن‌ها مجالی برای تبدیل‌شدن به یک امتیاز و وجه قدرتمند در جریان فعالیت‌شان نیافته است.
محبوبی با تأکید بر اینکه عمل خلاقانه با کاردستی فرق دارد و لزوماً لباس‌های پرنقش و همراه با برش‌ها و خطوط زیاد، نشانگر قدرت ذهن و قوای تخیل طراح و در ادامه مدساز نیستند، اظهار داشت: ظرفیت افراد برای ورود به جرگه هنرمندان با یکدیگر فرق دارد و انسانی که ذاتاً هنرمند است، فارغ از جنبه‌های فانتزی هنرنمایی‌اش به‌خوبی درک می‌کند که در حوزه خلاقیت تا چه اندازه به مطالعات جامعه‌شناختی، رفتارشناسی و مخاطب‌شناسی نیاز داریم و یک‌شبه و صرف علایق یا تمایلات شخصی و هیجانی، قادر به مدسازی نخواهیم بود.
این مدرس دانشگاه با انتقاد از تکرار برخی مکررات در روند طراحی آثار به نمایش در آمده در ادوار مختلف جشنواره مد و لباس فجر، بیان کرد: اگر به اهمیت و نقش خیال در ارتقاءبخشی سطح خلاقیت این آثار پی‌بریم، به‌وضوح درمی‌یابیم که بر اساس تعاریف و پدیده‌هایی همچون «لوسید دریم» یا رؤیای شفاف، افرادی که دارای سطح آگاهی و فهم بالاتری از جزئیات اطرافشان در ابعاد زمانی و مکانی هستند، به شکلی شایسته و نوآورانه به تخیل‌شان جان می‌بخشند و درنهایت اثری خلق می‌کنند که می‌تواند نماینده مد اجتماع و مردم یک سرزمین باشد و درنتیجه با انتخاب رنگ خاص برای یک رویداد یا مواردی ازاین‌دست نباید توقع ایجاد ترند یا مد در جامعه از دریچه جشنواره‌ها را داشته باشیم.
محبوبی، همراه ساختن قدرت خیال‌پردازی با واقع‌گرایی را یکی از ارکان مهم فعالیت‌های موفق در حوزه مد و لباس برشمرد و تصریح کرد: اگر ما تا به امروز و علی‌رغم قدمت قابل‌توجه، شاهد پیشرفت چندانی در دو صنعت پوشاک و نساجی نبوده‌ایم شاید یکی از دلایل اصلی این باشد که جریان طراحی حتی در مسیر الهام گرفتن از طبیعت جاندار، عاری از پشتوانه پژوهشی بوده و درنتیجه با نوعی بی‌هویتی در سایر آثار مواجه هستیم حال‌آنکه رشد و توسعه صنایع نساجی و پوشاک درگرو تحلیل جامعه و رفتارشناسی است.
این طراح لباس در خاتمه بر لزوم برگزاری جلسات نقد آثار با حضور کارشناسان مجرب و متخصص پس از پایان جشنواره‌هایی همچون مد و لباس فجر تأکید کرد و گفت: جای خالی این اتفاق، یک خلأ و گپ بزرگ در چنین رویدادی به شمار می‌رود که درنتیجه، شاهد نمایش آثاری تکراری و ارزش‌گذاری نادرست روی آثار در ابعاد کوچک و درنتیجه تبدیل نشدن جریان مد و لباس کشور به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های درآمدزایی در سطوح بین‌المللی هستیم.