برنامه «اقیانوس آرام» تلاش می‌کند به روایت نوجوانانهای گذشته اما به زبان نوجوان امروز فرصتی برای انتقال تجربه و گفت‌وگو با نسل جدید باشد.
به گزارش هفت‌گرد، نوجوانی دوران عجیبی است، با کلی حس‌ها و تجربه‌های جدید که هرکدام می‌تواند نقشه راهی برای آینده یک زندگی باشد. این تفاوت و عجیب بودن همیشه وجود داشته اما شاید بیراه نباشد که بگوییم نسل جدید نوجوان‌ها از دهه هشتاد تا امروز علاوه بر این تفاوت، فضایی متنوع‌تر و به نوعی خاص‌تر از نسل‌های پیش از خود را تجربه می‌کنند و این تفاوت را باید در انبوه اطلاعات و وسایل ارتباطی جستجو کرد.
نوجوان دنبال توجه است و میل به نشان دادن خود دارد. از طرفی به دلیل هیجان این دوران دوست دارد اتفاقات مختلف را تجربه کند که امروز با وجود رسانه‌های مختلف و محتوای بی شماری که روزانه در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود این انتخاب سخت می‌شود و نوجوانی که برای ورود به دنیای بزرگسالان سرشار از انگیزه و هیجان است با جذاب‌ترین مسیر پیش رو به سرعت همراه خواهد شد.
بنابراین اگر نوجوانی را نیازمند راهنما بدانیم، نوجوان امروز نیاز به همراهی دارد تا هم قدم با خودش قدم بردارد و با مختصات زندگی نوجوان امروز آشنا باشد.
برنامه‌سازی برای نوجوان یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که می‌تواند در این مسیر نقشی تعیین کننده داشته باشد و در همین راستا برنامه تلویزیونی «اقیانوس آرام» چند سالی است تلاش می‌کند به روایت نوجوانانهای گذشته اما به زبان نوجوان امروز فرصتی برای انتقال تجربه و گفت‌وگو با نسل جدید باشد.
«اقیانوس آرام» با دعوت از چهره‌های مختلف کارگاهی از انتقال تجربه است که برای هر سلیقه و ذائقه نوجوان خوراک مناسب دارد و با دعوت از فعالان حوزه‌های مختلف این فرصت را فراهم می‌کند تا نوجوانان در فضایی گرم و صمیمی دنیایی تازه را تجربه کنند.
نوجوانان در همراهی با میهمان برنامه می‌توانند زندگی‌های متفاوت را تجربه و هرکدام بسته به انتخاب و علاقه‌شان بخش‌هایی جذاب از این زندگی‌ها را دریافت کنند و به عنوان یک الگو و تجربه در آینده از آن بهره ببرند.
نوجوان امروز برخلاف برنامه‌های گفت‌وگومحور یا تجربه‌های هرچند موفق گذشته، میل به تبادل نظر دارد و از اتفاقات خوب این برنامه می‌شود به مشارکت نوجوان‌ها در تمام مراحل تولید اشاره کرد؛ این مشارکت در فصل‌های مختلف این برنامه به شکل‌های گوناگون اجرا شده است؛ از گفتن پلاتوهای برنامه گرفته تا ساخت کیلپ، مشارکت بچه‌ها در گفت‌وگوها و… .
در فصل چهارم «اقیانوس آرام» بیش از 50 میهمان با حضور در برنامه داستان نوجوانی خود را روایت می‌کنند. قصه‌گویی همیشه جذابیت داشته و هرجا داستانی به درستی روایت شود حتما مخاطب خوبی خواهد داشت. در «اقیانوس آرام» هم می‌توان داستان را از نقاط قوت برنامه دانست که با روایت مهمانان سعی در همراهی مخاطب خود دارد. از طرفی این برنامه سراغ الگوسازی و پررنگ کردن چهره یا حرفه‌ای مشخص نمی‌رود، بلکه سعی می‌کند با قرار دادن نوجوانان در موقعیت‌های متفاوت ذهن آنها را برای انتخاب مسیر باز و آماده کند تا با شنیدن روایت هرکدام از میهمانان به‌نوعی با آنها همذات‌پنداری کنند.
با این‌حال در سال‌های گذشته و بعد از دهه شصت که فرصت بروز تجربه‌های مختلف در حوزه‌های فرهنگی و هنری بیشتر بود، باوجود ضعف‌هایی که در برنامه‌سازی برای کودکان داشتیم اما در حوزه نوجوان به تناسب ویژگی‌هایی که دارد توجه کمتری وجود داشته و برنامه‌هایی چون «اقیانوس آرام» باتوجه به تلاشی که در هر فصل برای برطرف کردن ضعف‌ها و شروع بهتر داشته است، می‌تواند شروعی دوباره برای جریان‌سازی در تولید برنامه‌های نوجوانان باشد.
اگرچه نامِ این برنامه تلویزیونی، «اقیانوس آرام» است اما می‌توان آن را یک “دورهمی” نوجوانانه معرفی کرد. دورهمی جدیدی که به فصل چهارم خودش رسیده و تلاش می‌کند در هم کلامی با نوجوانان، آسیب‌ها و چالش‌های این رده سنی حساس را با نگاهی نو مورد بررسی قرار دهد.
یکی از نکاتِ جالب این است که هرکدام از نوجوانان در «اقیانوس آرام» شبیه به یک بازیگر در انتقال احساس‌شان موفق بودند؛ در این میان کار کارگردانِ برنامه خیلی سخت به نظر می‌رسید که این نوجوان‌ها را به خوبی کنترل کرد.
امروز نوجوان‌ها به برنامه‌های نوجوانانهای نیازمندند که در آن به شبهات، سؤالات و نکات‌شان پاسخ داده شود و تا حدودِ زیادی این فرصت را «اقیانوس آرام» برای‌شان ایجاد می‌کند. فصل چهارم به تازگی پخش خودش را آغاز کرده و شنبه تا چهارشنبه ساعت 18 از شبکه دو سیما پخش می‌شود.