سگها از ویژگی‌های صدا مانند زیر و بمی و طنین برای شناسایی افراد استفاده می‌کنند. دانشمندان می‌گویند اگر صدای صاحب سگ و غریبه بیشتر در زیر و بمی و پر‌همهمه بودن فرق داشته باشد به سگها کمک می‌کند صدای صاحبشان را تشخیص دهند.
به گزارش هفت‌گرد، طبق پژوهشی جدید که نشان می‌دهد چگونه حیوانات انسان‌ها را بر اساس گفتار تشخیص می‌دهند، سگها وقتی امکان استفاده از بینایی یا بویایی وجود ندارد که آن‌ها را راهنمایی کند، می‌توانند صاحبان خود را فقط با صدا تشخیص دهند.
این تحقیق که در مجله انیمال کاگنیشن (Animal Cognition) منتشر شد، حاکی از آن است که سگها با استفاده از بعضی ویژگی‌های صدا مانند زیر و بمی و طنینی که صدای انسان دارد، صاحبانشان را فقط از روی صدای آن‌ها تشخیص می‌دهند.
در این پژوهش، دانشمندان دانشگاه ایوتوس لورند (ELTE) در مجارستان، ۲۸ نفر را همراه سگ‌شان دعوت کردند تا در آزمایشگاه قایم‌باشک بازی کنند و سگها باید صاحبشان را پشت یکی از دو مکان مخصوص پنهان شدن پیدا می‌کردند و این در حالی بود که پشت یکی از آن‌ها فردی غریبه پنهان شده بود.
سپس، آن‌ها صدای صاحب سگ را از جایی که پنهان شده بود پخش کردند و صدای فرد غریبه را از جای دیگر و هر دو با لحنی خنثی دستور پخت غذایی را می‌خواندند.
دانشمندان بررسی کردند که ببینند آیا سگها می‌توانند از دور صاحبشان را انتخاب و پیدا کنند یا نه.
در مدت این آزمایش که چند مرحله بود، محققان صدای صاحبان سگها را با صدای ۱۴ غریبه متفاوت کنار هم قرار دادند- که بعضی از صداها به صدای صاحبان شباهت زیادی داشت و بعضی متفاوت‌تر بود.
بر اساس یافته‌های این پژوهش، سگها می‌توانند در ۸۲ درصد موارد صاحبانشان را پیدا کنند و این به آن معنا است که سگها به میزان قابل‌ملاحظه‌ای صدای صاحبانشان را تشخیص می‌دهند.
به‌‌منظور اطمینان از این‌که سگها با حس بویایی به سمت صاحبانشان راهنمایی نشده‌اند، در دو دور آخر، محققان صدای صاحب سگ را از جایی پخش کردند که فرد غریبه در آن‌جا پنهان شده بود.
دانشمندان به این نتیجه رسیدند که در این دورها سگها باز هم به دنبال صدا می‌روند که نشان می‌دهد آن‌ها از بینی خود در این کار استفاده نمی‌کنند.
دانشمندان در این مطالعه چنین نوشتند: «میزان موفقیت بالای سگها در انتخاب، توانایی‌شان در تشخیص صدای صاحبشان از صداهای مختلف کنترل شده دیگر و این واقعیت که انتخاب سگها با سرنخ‌های بویایی یا فرمان گوینده مغشوش نشد، نشان می‌دهد که سگها می‌توانند به اطمینان از سرنخ‌های هویتی موجود در گفتار استفاده کنند.»
اندیکس آتیلا یکی از نویسندگان این مطالعه در بیانیه‌ای گفت: «این اولین نمایشی است که در آن سگها می‌توانند صدای صاحبشان را از افراد دیگر تشخیص دهند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که سگها فقط از بعضی صداهایی که ویژگی‌های یکسان دارند استفاده می‌کنند، همان‌طور که انسان‌ها این کار را انجام می‌دهند تا بفهمند چه کسی دارد حرف می‌زند.»
این تحقیق همچنین بیان می‌کند که سگها از همان ویژگی‌های صدا مانند زیر و بمی و طنین برای شناسایی افراد استفاده می‌کنند.
آنا گیبور، نویسنده ارشد این مطالعه توضیح داد: «مردم معمولا از سه ویژگی استفاده می‌کنند تا از دیگران متفاوت شوند: زیر و بمی (بالاتر یا پایین‌تر بودن صدا)، پر‌همهمه بودن (واضح‌تر یا گوش‌خراش‌تر بودن صدا) و طنین (زنده‌تر یا مبهم‌تر بودن صدا). سگها ممکن است از همان ویژگی‌های صدا یا ویژگی‌های دیگری استفاده کنند. اگر دو صدا در ویژگی خاصی که برای سگ مهم است با هم تفاوت داشته باشند، تصمیم‌گیری باید آسان‌تر شود.»
دانشمندان می‌گویند اگر صدای صاحب سگ و غریبه بیشتر در زیر و بمی و پر‌همهمه بودن فرق داشته باشد به سگها کمک می‌کند صدای صاحبشان را تشخیص دهند.
آن‌ها افزودند، با این حال طنین و دیگر ویژگی‌های صدا به سگها در تمایز میان صاحبانشان و غریبه‌ها کمکی نکرد.