این اتفاق در راستای آخرین تلاش‌ها برای احیای دریاچه ارومیه افتاده است اما آیا این عزل می‌تواند دریاچه در حال احتضار ارومیه را نجات دهد؟ احتمالا خیر اما آنچه مهم‌تر از احیای این دریاچه است کنار رفتن سایه عیسی کلانتری از سر طبیعت این سرزمین است. کسی که سال‌ها بر مسندی قرار داشت که اغراق نیست بگوییم در همه چهار دهه گذشته بیشترین آسیب را به محیط‌زیست وارد کرد. مرد اشتباهی که اساسا نه‌تنها از جنس محیط‌زیست نبود که عناد و دشمنی‌اش با زیست‌محیط این سرزمین بر کسی پوشیده نیست. از ابتدای تصمیم رئیس دولت تدبیر و امید برای انتخاب او بر مسند سازمان محیط‌زیست هم مشخص بود، چراکه اساسا کسی که از جهادکشاورزی آمده تعارض منابع آشکاری با محیط‌زیست خواهد داشت اما کارنامه سیاه‌کاری او در این حوزه بر هیچ‌کس پوشیده نیست و تلخ‌تر از همه این ماجراها این است که او بر مسند ریاست سازمان محیط‌زیست دولتی نشسته بود که ادعای محیط‌زیستی‌ترین دولت تاریخ را به خود داده و به یدک می‌کشد!
همین دریاچه ارومیه به‌عنوان ویترین کاری دولت پیشین کافی است تا حجم بی‌کفایتی آنها در این زمینه برای هر مخاطبی آشکار شود. احیای دریاچه ارومیه به‌عنوان اولین مصوبه هیات وزیران به‌طور نمادین در اولین جلسه کاری دولت یازدهم مطرح شد. به این معنا که از این مصوبه تا به امروز بیش از 9 سال می‌گذرد که هشت سال ناقابل آن در دولت تدبیر بوده است اما حالا اعلام شده با خرج میلیاردها تومان بودجه و سروصدای بسیار دولت در مطرح‌کردن وعده احیای دریاچه ارومیه حال و روز این نگین شمال‌غرب ایران نه‌تنها تغییری نکرده که بدتر از گذشته شده است! البته که یادمان هست روزهای پربارش دریاچه که رحمت آسمانی باعث تغییری در تراز این دریاچه می‌شد رئیس دولت پیشین و رئیس سازمان محیط‌زیست عکس‌های یادگاری با دریاچه پرآب می‌گرفتند. همین یک مورد کافی است بدانیم حضور عیسی کلانتری در سازمان محیط‌زیست چه آسیبی به طبیعت ایران زده است. بگذریم از ناکارآمدی او در تکثیر حیات‌وحش و احیای تالاب‌ها و البته طرفداری سرسختانه عجیبش از انتقال آب از خزر به سمنان که باعث ویرانی جنگلهای هزارساله هیرکانی و نابودی دریاچه خزر می‌شد. خداحافظی با عیسی کلانتری چه دریاچه ارومیه را نجات دهد چه نه وداع شیرینی است برای آنها که دل در گرو طبیعت این سرزمین دارند. منبع: جام جم