بلاتکلیفی‌های سینمای کودک دامنه‌دار است؛ طی سال‌های اخیر حضور مدیران ناکارآمد و بی‌درایت در سینمای کشور باعث تأسیس شوراها و نهادهای ناکارآمدی همچون «مرکز توسعه سینمای کودک»، «شورای راهبردی سینمای کودک» شد که جز تاراج بودجه به اسم سینمای کودک و انتفاع عده قلیلی از سینماگران وابسته به مدیران وقت دستاورد دیگری نداشت!
به گزارش هفت‌گرد، براساس برخی شنیده‌ها اینک مدیران جدید و ناآشنا با سینما در بنیاد سینمایی فارابی به‌جای چاره‌جویی برای رفع استمرار بحران در سینمای کودک و نوجوان درست جا پای مدیران قبلی گذاشته‌اند و می‌خواهند با هزینه‌کرد مرکز جدیدی تحت عنوان «باشگاه فیلم کودک» تأسیس کنند که به نظر می‌رسد همچون مراکز و شوراهای پیشین هیچ دستاوردی برای سینمای کودک و نوجوان نخواهد داشت و تنها عده محدودی افراد از آن کسب منفعت خواهند کرد.
سینماگران کودک طی سال های اخیر به کرات تأکید بر تصنعی بودن شورای راهبردی سینمای کودک و نزول و افول جدی این‌گونه مهم سینمایی داشته‌اند و خواستار توجه فوری مسئولان سینمای کشورو نهادهای ناظر برعملکرد وزارت ارشاد به این موضوع مهم بودند.
انتظار می‌رفت همزمان با روی کارآمدن دولت انقلابی سیزدهم تغییرات شگرفی در سینمای کشور حاصل شود اما از آنجا که همچنان بخشی از مدیران ناکارآمد در برخی پست‌های مهم سازمان سینمایی و نهادهای تابعه آن به‌کار گرفته شده‌اند این تغییرات حاصل نشد و همچنان روند غلط گذشته ادامه دارد.
در حالی‌که بسیاری از کشورهای جهان تمرکز و توجه بسیار ویژه‌ای در زمینه تولید فیلم های داستانی و انیمیشن برای کودکان و نوجوانان‌شان دارند، کشور ما که طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب توجه ویژه‌ای به این گونه مهم سینمایی داشت در سال‌های اخیر با نوعی رکود و بحران در این ژانر سینمایی مواجه شده است و این مسئله باعث شده تا مخاطبان اصلی این حوزه سینمایی بدل به مشتریان پر و پا قرص انیمیشن‌ها و فیلم‌های کودکانه هالیوودی بشوند.
این اتفاق مهم زنگ خطری برای مسئولان فرهنگی و هنری کشور ما است چرا که اگر کودکان و نوجوانان ما که آینده‌ساز این سرزمین هستند بخواهند همچنان در تولیدات هالیوودی دست و پا بزنند روزبه‌روز از فرهنگ بومی خود دور شده و حلقه ارتباطی‌شان را با فرهنگ ملی و میهنی از دست می‌دهند.
از سوی دیگر مدیران سیاست‌گذار و تصمیم‌گیر به‌ویژه دست‌اندرکاران بنیاد سینمایی فارابی که به اشتباه متولی سینمای کودک و نوجوان نامیده می‌شوند دانسته یا ندانسته نه تنها کمکی به این گونه سینمایی نکرده‌اند بلکه بعضا با تصمیمات نابخردانه کمر به نابودی این گونه مهم سینمایی بسته‌اند و جز هدر دادن بودجه کار دیگری انجام نمی‌دهند از این رو لزوم ورود نهادهای نظارتی در خصوص فجایع فرهنگی توسط مدیران سینمایی به‌شدت احساس می‌شود و امید است در قدم اول با پالایش اساسی تمامی مدیران بازمانده دولت قبل در سازمان سینمایی و سایر نهادهای زیرمجموعه این سازمان و به‌کارگیری نیروهای متعهد و متخصص بتوان به انسجام مدیریتی رسید و سپس تدبیری عاجل برای رفع بحران از سینمای کودک و نوجوان نمود.