در تاریخ چهارم اوت سال ۱۹۹۰، دو مرد جوان به‌عنوان سرآشپز در هتلی در پیتلوکری(Pitlochry)، شهری زیبا درست خارج از پارک ملی “Cairngorms” در اسکاتلند، مشغول به کار بودند. در ساعت ۹ شب، پس گذراندن روزی طولانی در یک آشپزخانه گرم، آنها برای پیاده‌روی حدود ۱۳ مایل (۲۱ کیلومتر) به سمت شمال تپه‌ها رانندگی کردند.
به گزارش هفت‌گرد هنوز خیلی دور نشده بودند که جسمی بزرگ، جامد و الماسی شکل را در آسمان مشاهده کردند که حدود ۱۰۰ فوت(۳۰.۴ متر) طول داشت و بی‌صدا در آسمان بالای سرشان معلق مانده بود. آنها وحشت زده در میان چند بوته پنهان شدند و به بالا نگاه کردند. دقایقی بعد، آنها صدای بلند گذر یک هواپیمای جت را شنیدند که به سمت شمال می‌رفت.
در سال ۱۹۹۰، نیروی هوایی سلطنتی “RAF Leuchars” دو اسکادران از جنگنده‌های تورنادو را در حالت آماده باش ۲۴ ساعته برای ردیابی هواپیماهای متجاوز روسی به کار گرفته بود.
این جت مسیر رفته را برگشت و قبل از بازگشت به مسیر اصلی، به دور آن شئ چرخید، به نظر می‌رسید که خلبان نیز آن را دیده و برای بررسی دقیق‌تر برگشته است.
در نهایت این دو مرد دوربین خود را بیرون آوردند و شش فریم ثبت کردند. در آن لحظه، جسم مرموز به صورت عمودی به سمت بالا حرکت کرد و در آسمان ناپدید شد.
آنها که متقاعد شده بودند یک یوفو(شی پرنده ناشناس) را مشاهده کرده‌اند، عکس‌های خود را به “Daily Record” که یکی از روزنامه‌های برجسته اسکاتلند است، ارسال کردند. اما هیچ داستانی از آن چاپ نشد. روزنامه این تصاویر را به وزارت دفاع فرستاد و سپس، عکس‌ها به همراه دو سرآشپز جوان ناپدید شده‌اند.
اما اکنون برای اولین بار، می‌توانیم آن تصویر گمشده را فاش کنیم. تصویری که یکی از مقامات وزارت دفاع آن را با عنوان تماشایی‌ترین تصویر از یک شئ ناشناس پرنده توصیف می‌کند.
این تصویری است که وزارت دفاع و آرشیو ملی تمام تلاش خود را برای پنهان نگه داشتن آن انجام داده‌اند. در حالی که این اطلاعات معمولاً پس از ۳۰ سال منتشر می‌شوند اما وزارتخانه عکس اصلی را منتشر نکرده است و می‌خواهد اسامی شاهدان برای ۵۴ سال دیگر یعنی تا سال ۲۰۷۶ برای “حفظ حریم خصوصی” فاش نشده باقی بماند.
خبرنگار دیلی‌میل می‌نویسد: به عنوان یک مدرس دانشگاه و گزارشگر تحقیقی که سه دهه را در دنیای یوفوشناسی سپری کرده است، داستان اسرارآمیز “پرونده کالوین” را مدت‌ها قبل شنیدم و ۱۳ سال اخیر را با جدیت به جستجوی تصاویری که این مردان ثبت کرده‌اند، اختصاص داده‌ام.
اینکه چه اتفاقی برای پرونده و مردانی که این تصویر از یوفو را ثبت کردند افتاده و اینکه چگونه و چرا وجود آن به‌مدت ۳۲ سال پنهان شده است، معمایی بود که من تصمیم داشتم آن را حل کنم. با این‌حال، هر جایی که برای یافتن پاسخ جستجو می‌کردم، افرادی مانع می‌شدند تا اینکه با خوش‌شانسی موفق به یافتن افسر بازنشسته نیروی هوایی سلطنتی RAF، کریگ لیندسی(Craig Lindsay) شدم. او اولین مقامی بود که پس از آن شب با یکی از سرآشپزهای جوان صحبت کرده بود.
او تمایل داشت که با من صحبت کند و از همه هیجان‌انگیزتر این بود که متوجه شدم او آن روز دستورالعمل‌ها را زیر پا گذاشته و یک نسخه کپی از تصویر را پیش از آن که کل پرونده از جمله نگاتیو تصاویر را به وزارت دفاع در لندن بفرستد، مخفی کرده است.
او نسخه مخفی را به مدت ۳۲ سال روی میز خود در نسخه‌ای از کتاب “بزرگ‌ترین هواپیمای بزرگ جهان” پنهان کرده بود. وقتی در نهایت او را که اکنون ۸۳ سال دارد و هنوز در اسکاتلند زندگی می‌کند، پیدا کردم، تقریباً آرام به نظر می‌رسید.
او گفت: بیش از ۳۰ سال است که منتظر بودم تا کسی در مورد این موضوع با من تماس بگیرد.
لحظه‌ای که کریگ عکس را به من نشان داد، می‌دانستم که به تصویری استثنایی نگاه می‌کنم. بله، این یک تصویر سیاه و سفید است که روی کاغذ رنگی چاپ شده و درختان و حصار کمی تار به‌نظر می‌رسند، گویی عکاس آن را در لحظه‌ای که وحشت زده بوده ثبت کرده است که با داستان آنها مطابقت دارد. اما دوربین بر روی جسم عجیب و غریب الماس شکلی در مرکز کادر متمرکز شده است. برخلاف بسیاری دیگر از تصاویر یوفوها، این به وضوح یک سازه با منشاء ناشناخته است. ظاهری غیرعادی دارد و شبیه به هیچ هواپیمایی نیست.
این بهترین عکس از یک یوفو است که تا به حال دیده‌ام. باور کنید، من یک نظریه‌پرداز ساده و متوهم نیستم. من پس از تماشای صدها عکس و فیلم غیرقابل قبول از جمله نماهای تار، دانه‌دانه و بدون فوکوس از آنچه به راحتی می‌توانست فریزبی، چراغ خیابان یا حتی مرغ دریایی باشد، بدبین شده‌ام.
اما این مورد به‌وضوح چیز دیگری بود. من آن را همراه با اندرو رابینسون(Andrew Robinson)، مدرس ارشد عکاسی در دانشگاه شفیلد هالام تحلیل کردم. او متقاعد شده که این یک تصویر واقعی است و اگر نباشد، یک فریبکاری بسیار پیچیده، با تجهیزات گرانقیمت، پیچیده و مدل‌های پروازی است، مواردی که نمی‌توانند در اختیار دو سرآشپز هتل باشند.
او به من گفت: نتیجه‌گیری من این است که این شیء جلوی دوربین قرار دارد و جعلی نیست.
آقای لیندسی، یک کارمند دولتی که ۱۰ سال را در ارتش گذرانده، متقاعد شده که این تصویر و مرد وحشت‌‌زده‌ای که در آن روز با او صحبت کرده است، واقعی هستند. در ابتدا، او در مورد فاش کردن این اسرار نگران بود اما در نهایت پس از ۳۲ سال سکوت تصمیم گرفت حقیقت را آشکار کند.
اومی‌گوید: من به‌عنوان یک افسر مطبوعاتی در اسکاتلند، با گزارش‌های زیادی از مشاهده یوفو سروکار داشتم، اما بیشتر آنها فقط مربوط به نورهایی در آسمان بودند. واضح بود که این یکی متفاوت است. وقتی از آن مرد پرسیدم که چه نوع سر و صدایی ایجاد می‌کرد، پاسخ داد: اصلاً هیچ صدایی ایجاد نمی‌کرد. تا آن مرحله من این موضوع را جدی نگرفته بودم، اما وقتی او گفت بی صدا است، ناگهان متوجه شدم که هیچ هواپیمایی وجود ندارد که بی‌صدا باشد.
لیندسی ترتیبی داد تا نگاتیوهایی که مردان ثبت کرده بودند جمع‌آوری شود و نسخه‌ای از بهترین نسخه چاپی آن به وزارت دفاع لندن ارسال شود. وقتی اواخر همان سال او از وزارت دفاع بازدید کرد، عکس کالوین را دید که به اندازه یک پوستر روی دیوار دفتر یوفو قرار گرفته بود. من از آنها پرسیدم که اوضاع چطور است و آنها گفتند در حال بررسی هستند. به من گفته شد که “آن‌را به لندن بسپار” آنها از من خواستند که درگیر این موضوع نباشم، بنابراین من هم این کار را انجام دادم. سالها گذشت و من به تدریج وجود نسخه چاپی آن عکس در کشویم را فراموش کردم. حالا امیدوارم این دو شاهد بیایند و داستان خودشان را بگویند.
اگرچه مقالات پراکنده وزارت دفاع در مورد مشاهده کالوین از حالت محرمانه خارج شده است، اما نام عکاس و کریگ لیندسی براساس قوانین حفاظت از داده‌ها از پرونده حذف شد. به طور معمول، این پرونده‌ها پس از ۳۰ سال منتشر می‌شوند، اما وزارت دفاع و آرشیو ملی همچنان اصرار دارند که به دلیل “حفظ حریم خصوصی” باید تا ۵۴ سال دیگر یعنی تا سال ۲۰۷۶ مخفی نگه داشته شوند.
خبرنگار دیلی‌میل می‌افزاید: با این وجود من فکر نمی‌کنم که این هواپیمای مرموز از کهکشان دیگری وارد زمین شده باشد. من معتقدم که این شئ مرموز در یک آشیانه مخفی توسط بشر ساخته شده است. به یاد داشته باشید، این شئ در سال ۱۹۹۰ رویت شد، زمانی که جنگ سرد هنوز یک سال تا خاتمه یافتن فاصله داشت.
از اواسط دهه هشتاد، شایعاتی در مورد یک هواپیمای جاسوسی فوق سری، عجیب و غریب، آمریکایی به نام “آرورا” وجود داشته است. یک هواپیمای بی‌صدا، مافوق صوت، با شمایل هندسی که برای ماموریت‌های جاسوسی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
اگرچه هرگز شواهد قابل‌توجهی مبنی بر ساخت و یا پرواز آن وجود ندارد، اما در طول سالها مشاهده‌ها و حوادث غیرقابل توضیح متعددی در ایالات متحده و بریتانیا وجود داشته است که به افسانه آرورا دامن زده است که یکی از آنها کالوین است.
اسنادی که با استفاده از قانون آزادی اطلاعات به دست آوردم نشان می‌دهد که برخی از افسران اطلاعاتی وزارت دفاع معتقد بودند که آرورا وجود دارد، اما اجازه نداشتند به طور علنی چیزی بگویند. یک منبع در وزارت دفاع به من می‌گوید که زمانی که رؤسای اطلاعات بریتانیا متوجه شدند که عکس‌های کالوین نشان‌دهنده یک پروژه فوق سری ایالات متحده است، آن را بلافاصله در دسته محرمانه طبقه‌بندی کردند. من باور دارم که عکس کالوین یکی از این برنامه‌های محرمانه را نشان می‌دهد. در همین حال، دولت آمریکا، و احتمالا دولت ما(انگلیس)، “حفظ افسانه پرواز یوفوها” را پوشش مفیدی برای فعالیت‌های نظامی مخفیانه خود می‌دانند.
من وجود حیات هوشمند در یک کهکشان دیگر را محتمل می‌دانم اما متقاعد نشده‌ام که آنها تاکنون از زمین بازدید کرده باشند.
عکس کالوین به نظر من بهترین تصویر از یک شیء پرنده ناشناس است، اما “ناشناس برای چه کسی؟”