یک استارت‌آپ مستقر در لس‌آنجلس با توسعه «تجربه ویدئو مکالمه هولوگرافیک» به عزاداران امکان برقراری گفت‌وگو با عزیز آسمانی‌شان در مراسم سوگواری را می‌دهد.
به گزارش هفت‌گرد و به نقل از روزنامه دیلی‌میل، شاید متعجب باشید که چگونه ممکن است که فردی با عزیز آسمانی خود ارتباط برقرار کند در حالی که دیگر حضور او مستقیما در میان بازماندگان حس نمی‌شود؟ ابتکار این استارت‌آپ استفاده از برنامه ویدیویی استوری‌فایل (storyfile) و کمک از هوش مصنوعی است. در وب‌سایت استوری‌فایل که برنامه مکالمه ویدیویی با خودتان است، آمده که می‌خواهند به هوش مصنوعی احساس انسان بودن بیشتری بدهند!
استوری‌فایل یک شبیه‌سازی دیجیتالی از سوژه (فرد قبل از فوت شدن) با استفاده از ۲۰ دوربین همگام‌سازی شده ایجاد می‌کند و سپس آن دوربین‌ها ویدیوی فرد را با پاسخ به یک سری سؤال مشخص ضبط می‌کنند. بعد متخصصان فیلم را پردازش، کلیپ‌ها را برچسب‌گذاری (تگ‌گذاری) می‌کنند و در نهایت آن را آماده برای آموزش هوش مصنوعی (AI) می‌کنند که در نهایت بتواند به سوالات عزاداران مشتاق به گفت‌وگو با عزیز آسمانی‌شان به زبان طبیعی خودش پاسخ دهد. در نهایت محصول نهایی کار در پلتفرم استوری‌فایل آپلود می‌شود و از آن طریق سوگواران می‌توانند با فرد متوفی تعامل کنند. این فناوری در اصل توهم یک مکالمه با پرسش و پاسخ‌های بی‌درنگ ایجاد می‌کند.
گفتنی است که ویلیام شاتنر، یک بازیگر، نویسنده و یک نوازنده کانادایی هم هولوگرام خود را ساخته تا به گفته خودش به حفظ حافظه و میراث او برای نسل‌های آینده کمک شود.
یکی از اولین کاربران این فناوری مارینا اسمیت، مادر دکتر استفان اسمیت، مدیرعامل استوری‌فایل بود که در ماه ژوئن در سن ۸۷ سالگی درگذشته است. دکتر اسمیت در خصوص تجربه‌اش در گفت‌وگو با استوری فایل مادرش به روزنامه تلگراف این‌چنین می‌گوید: «مادر پس از تماشای مراسم تدفین خود به سوالات بستگان داغدار پاسخ داد. نکته خارق‌العاده این بود که او با جزئیات جدید و صداقت به سؤالات آنها پاسخ داد.»
دکتر اسمیت به این نکته نهفته اشاره می‌کند که معمولا انسان‌ها در ارائه اطلاعات خود در زمان حیات‌شان احساس جسارت می‌کنند، ولی با این فناوری عزاداران ممکن است نسخه آزادتر و واقعی‌تر از عزیز از دست رفته خود را دریافت کنند. او در ادامه از تجربه خود نسبت به تماشای استوری‌فایل مادرش اضافه می‌کند: «چیزی که برای من به‌عنوان پسرش بسیار ارزشمند بود، این واقعیت بود که مادرم آماده پاسخگویی به سوالات مربوط به دوران کودکی‌اش هم بود.»