دانشمندان هشدار داده‌اند که دولت‌ها برای مقابله با تاثیرهای فوران عظیم آتشفشانی که ممکن است زنجیره‌های تامین را مختل کند و آثار ماندگاری بر اقلیم زمین داشته باشد و همچنین به منابع غذایی جهانی صدمه بزند «متاسفانه آمادگی لازم را نداشته‌اند.»
به گزارش هفت‌گرد، به گفته کارشناسان «مرکز مطالعات مخاطرات وجودی» (CSER) دانشگاه کمبریج و دانشگاه بیرمنگام، نبود آمادگی به این دلیل است که این «تصور اشتباه گسترده» که خطر ناشی از فوران‌های آتشفشانی کم است وجود دارد.
این تیم در مقاله‌ای در مجله نیچر گفت که نبود کلی سرمایه‌گذاری دولت‌ها در برنامه‌ریزی، نظارت و واکنش به فاجعه آتشفشانی احتمالی، «بی‌مبالاتی» است.
دکتر لارا مانی، متخصص خطرات جهانی و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «داده‌های جمع‌آوری‌شده از هسته‌های یخی در مورد فراوانی این فوران‌ها طی زمان حاکی از آن است که وقوع انفجاری به بزرگی هفت ریشتر در صد سال آینده، با احتمال یک به شش وجود دارد. این درست مثل یک تاس است.»
چنین فوران‌های عظیمی در گذشته‌های دور موجب تغییرهای ناگهانی اقلیمی و فروپاشی تمدن‌ها شده است.
اعضای این تیم تحقیقاتی گفتند، اگرچه در حال حاضر خطرات دست کم گرفته شده‌اند، اما باز هم می‌توان برای کاهش تاثیر ویرانی‌های ناشی از یک فوران آتشفشانی عظیم، گام‌هایی را اگرچه «دیرهنگام و با تاخیر» برداشت. این موارد شامل بهبود نظارت‌ها، افزایش اطلاع‌رسانی عمومی و دست‌کاری مواد گدازه‌ای و ماگما می‌شود.
دکترمانی گفت که خطر احتمالی ناشی از فوران‌های آتشفشانی عظیم را می‌توان با برخورد یک سیارک به عرض یک کیلومتر به زمین مقایسه کرد.
چنین رویدادهایی به دلیل حجم عظیمی از بقایای منفجرشده در هوا، پیامدهای اقلیمی مشابهی خواهند داشت، اما این تیم پژوهشی می‌گوید احتمال وقوع یک فاجعه آتشفشانی صدها برابر بیشتر از مجموع احتمال‌های برخورد یک سیارک یا دنباله‌دار است.
دکترمانی گفت: «سالانه صدها میلیون دلار برای مقابله با خطرات برخورد سیارک‌ها هزینه می‌شود، اما در زمینه آمادگی برای مقابله با فوران‌های آتشفشان کمبود شدید بودجه جهانی و کمبود هماهنگی وجود دارد.»
«این موضوع باید فورا تغییر کند. ما خطرات ناشی از آتشفشان‌ها برای جوامع خود را به کلی دست‌کم گرفته‌ایم.»
فوران آتشفشانی در تونگا در ژانویه امسال بزرگ‌ترین رخداد آتشفشانی بود که تاکنون با کمک دستگاه‌ها ثبت شده است.
تیم تحقیقاتی می‌گوید که اگر فوران آتشفشانی تونگا بیشتر ادامه می‌یافت، خاکستر و گاز بیشتری منتشر می‌کرد و اگر این فوران در منطقه‌ای سرشار از زیرساخت‌های حیاتی – مانند دریای مدیترانه – رخ می‌داد، امواج شوک جهانی «می‌توانست ویرانگر» باشد.
دکترمانی گفت: «فوران تونگا آتشفشانی بود که اثرآن شبیه به اثر برخورد سیارکی بود که از بیخ گوش زمین رد شده است و باید مثل یک زنگ هشدار به آن نگاه کرد.»