مسعود تجریشی، معاون سابق سازمان محیط زیست، گفت: «اگر دریاچه ارومیه خشک شود نمک آن به حلق مردم وارد می‌شود، منابع طبیعی را از بین می‌برد، گردش حشرات از بین خواهد رفت، بعد از مدتی به جایی می‌رسیم که اراضی کشاورزی و تمدن از بین می‌رود. اگر آب جدید وارد دریاچه نشود نمک سفت می‌شود، یا آب جدید وارد شود ممکن است نمک را حل نکند و به پلایا تبدیل شود، طوری‌که با یک تبخیر کل دریاچه از دست برود.»
به گزارش هفت‌گرد، مجری سابق پروژه احیای دریاچه ارومیه گفت: «در این دو سال دستگاه‌های اجرایی می‌توانستند پروژه‌های سخت‌افزاری را تمام کنند اما نکردند، دستگاه‌های اجرایی می‌توانستند حقابه دریاچه را بدهند اما ندادند، دستگاه‌های اجرایی می‌توانستند براساس برنامه‌ای که دولت خواسته بود جدی‌تر عمل کنند، برای مثال فقط برای ۵۰ روستا اقدامات ترویجی برای کاهش مصرف آب انجام شد نه بیشتر، بنابراین حتما باید مصوبات اجرا شود، معتقدم الان حتما باید قوه قضائیه به عنوان یک حق عامه درخصوص عدم اجرای مصوبات توسط دستگاه‌های اجرایی ورود کند.»
تجریشی در جواب سوالی که با توجه به مشکلات انتقال آب زاب به دریاچه ارومیه، به همراه داشت؛ آیا بهتر نبود که پروژه متوقف می‌شد گفت: «چرا متوقف کنیم، یک برنامه وجود داشته، حقابه کشورمان بوده، قرار بود برای توسعه کشور مورد استفاده قرار بگیرد، چرا نباید از این فرصت استفاده کنیم.»
پیش از این نیز مسعود تجریشی گفته بود: «در دولت قبل اگر از طرف ستاد احیا به آقای جهانگیری، معاون رئیس‌جمهوری نامه‌ای ارسال می‌کردیم پیگیری‌های لازم انجام می‌شد، اما با تغییر دولت این اتفاق انجام نشد.»
تجریشی در حالی از پروژه آبرسانی به دریاچه ارومیه دفاع می‌کند که بسیاری از کارشناسان محیط زیستی انجام این پروژه را زمینه‌سازی برای بحرانی دیگر در محیط زیست می‌دانستند و معتقد بودند پروژه آبرسانی انتقال آب از زاب به دریاچه ارومیه درمانی موقتی برای احیای این دریاچه است.
پروژه انتقال آب بر روی رودخانه زاب کوچک و شاخه‌های بالادست آن اجرا شده است. پتانسیل منابع آب موجود در این طرح بر پایه آمار و اطلاعات به میزان ٨٧٠ میلیون متر مکعب تخمین زده شدە بود. رودخانه زاب از ارتفاعات سیاه‌کوه واقع در مرز ایران و عراق به نام رود لاوین سرچشمه می‌گیرد.
این انتقال در نهایت منجر به خشک شدن زاب و پس از آن سد دوکان در اقلیم کردستان و هورهای عراق خواهد شد. مسئله‌ای که افزایش پدیده گرد و غبار در جنوب ایران و همچنین عراق را در پی خواهد داشت. در نتیجه بر اساس نظر کارشناسان این پروژه نه تنها کمکی به احیای دریاچه ارومیه نمی‌کند؛ بلکه باعث درگیری میان دو کشور ایران و عراق بر سر آب خواهد شد.
مسعود تجریشی می‌گوید: در این دو سال دستگاه‌های اجرایی می‌توانستند پروژه‌های سخت‌افزاری را تمام کنند اما نکردند، دستگاه‌های اجرایی می‌توانستند حقابه دریاچه را بدهند اما ندادند، دستگاه‌های اجرایی می‌توانستند براساس برنامه‌ای که دولت خواسته بود جدی‌تر عمل کنند، برای مثال فقط برای ۵۰ روستا اقدامات ترویجی برای کاهش مصرف آب انجام شد نه بیشتر، بنابراین حتما باید مصوبات اجرا شود، معتقدم الان حتما باید قوه قضائیه به عنوان یک حق عامه درخصوص عدم اجرای مصوبات توسط دستگاه‌های اجرایی ورود کند.
سال ۱۳۹۵-۹۶ همین بارشی را داشتیم که سال جدید داشتیم، در آن سال ارتفاع دریاچه بیش از سی سانتیمتر بالا آمد اما در سال جاری تراز دریاچه ۹ سانتیمتر پایین آمد، علت این است که در آن سال دستگاه‌های اجرایی طبق برنامه عمل کردند، ما هم به‌عنوان ستاد احیا پیگیری می‌کردیم، اما در سال جاری به خاطر این‌که دولت نمی‌دانست با احیای دریاچه ارومیه چه کاری باید انجام دهد، دستگاه‌های اجرایی سوءاستفاده کردند، هیچ‌کس هم مطالبه‌گر نبود، الان انتظار دارم قوه قضائیه به‌عنوان حفظ حق عامه وارد شود، از وزارت نیرو بپرسد که اگر می‌گویی ۱۰ درصد بارش‌ها کم شده به انداره همان ۱۰ درصد باید سهم دریاچه را نمی‌دادی، چرا بقیه سهم را ندادی؟ بنابراین فکر می‌کنم برنامه مشکلی ندارد، معتقدم با اجرایی شدن پروژه‌های سازه‌ای و رسیدن آب به دریاچه، وضعیت دریاچه ثابت می‌ماند و ما بعداً باید بتوانیم مصرف آب را کم کنیم.