آسیب به خود را خودآزاری، خودآزاری، خودزنی، خودآزاری عمدی، رفتار پارا خودکشی و خودآزاری غیرخودکشی نیز میگویند.
به گزارش هفتگرد، صدمه به خود زمانی اتفاق میافتد که شخصی عمداً به خود آسیب بزند.
آسیب به خود را «خودآزاری، خودزنی، خودآزاری عمدی، رفتار پارا خودکشی » نیز میگویند.
آسیبها اغلب در بازوها، پاها و جلوی بدن اتفاق میافتد، زیرا دسترسی به آنها آسانتر است و زیر لباس پنهان میشوند. با این حال، آسیب ها می تواند هر قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
چه کسی بیشتر در معرض آسیب به خود است؟
بیشتر افرادی که به خود آسیب میرسانند نوجوانان هستند. افرادی که به خود آسیب میرسانند معمولاً این رفتار را در سنین جوانی شروع میکنند. صدمه به خود معمولاً بهجای یکبار، بارها اتفاق میافتد.
چگونه یک نفر به خود آسیب میرساند؟
میتوان از هر یک از روشهای زیر استفاده کرد:
-گاز گرفتن
-شکستن استخوان
-سوزاندن
-حک کردن کلمات یا نمادها بر روی پوست
-ایجاد بریدگی یا خراش روی پوست با اجسام نوک تیز مانند چاقو، سوزن، تیغ، قیچی، سنجاق، ناخن و غیره
-مو کشیدن
-ضربه زدن یا مشت زدن (با چکش یا جسم دیگر)
-ضربه زدن به سر (کوبیدن سر)
-سوراخ کردن پوست با استفاده از اجسام نوک تیز
-برداشتن پوست یا بازکردن مجدد زخم ها بهطوری که نتوانند التیام پیدا کنند
-نیشگون گرفتن
-مسمومیت (یا نوشیدن مواد شیمیایی مضر)
-مصرف بیش از حد داروها
آسیب به خود منجر به بروز چه مشکلاتی میشود؟
کودکانی که به خود صدمه میزنند معمولاً قصد ندارند آسیبهای پایداری ایجاد کنند. با این حال، آسیب به خود ممکن است باعث مشکلات پزشکی جدی شود، از جمله:
از دست دادن خون تهدید کننده زندگی
-برشهای عمیق نیاز به بخیه دارد
-عفونتهای ناشی از زخمها یا اشیاء برش کثیف
-افزایش احساس شرم، گناه و اعتماد به نفس پایین
خودکشی ناخواسته (خودآزاری معمولاً رفتار خودکشی نیست، اما ممکن است منجر به مرگ شود.)
خطر بالای اقدام به خودکشی (بیشتر افرادی که به خود آسیب میرسانند سعی نمیکنند با خودکشی بمیرند. با اینحال، مشکلات عاطفی و دردهایی که منجر به صدمه به خود میشود ممکن است منجر به اقدام به خودکشی شود.)
آسیبدیدگی مکرر به خود (آسیب به خود میتواند به یک رفتار اجباری تبدیل شود. این بدان معناست که هر چه فرد بیشتر این کار را انجام دهد، نیاز بیشتری به انجام آن احساس میکند.)
چرا کسی عمداً به خود صدمه میزند؟
آسیب رساندن به خود معمولاً تلاش نوجوان برای تلاش برای احساس بهتر است، نه پایان دادن به زندگی خود. نوجوانان ممکن است از آسیب به خود بهعنوان راهی برای مقابله با (یا تسکین) درد عاطفی، احساسات قوی (مانند عصبانیت، آسیب، غم، ناامیدی، شرم، سرخوردگی، طرد شدن، یا انزوا)، فشار شدید یا رابطه استفاده کنند. چالشها و مسائل.
نوجوانانی که به خود آسیب میرسانند ممکن است با احساساتی دست و پنجه نرم کنند که نمیتوانند با آن کنار بیایند یا موقعیتهای سختی که فکر میکنند نمیتوانند تغییر کنند. آنها ممکن است برای رهایی از این احساسات ناامید شوند. این نوجوانان گاهی مشکلات روانی دیگری نیز دارند که بر درد عاطفی آنها میافزاید. آنها ممکن است ضربه روحی، مانند زندگی از طریق سوء استفاده، خشونت، یا یک فاجعه را تجربه کرده باشند.
علائم هشداردهنده آسیب به خود چیست؟
آسیب به خود اغلب مخفی نگه داشته میشود، بنابراین ممکن است دیدن علائم هشدار دهنده دشوار باشد. علائم هشداردهنده آسیب به خود عبارتند از:
-اسکار (ناشی از سوختگی، بریدگی و غیره)
-بریدگیهای تازه، خراشیدگی، سوختگی یا زخمهای دیگر
-کبودی
-استخوانهای شکسته
-نگهداشتن اجسام نوک تیز در دست
-همیشه دستها و پاها را بپوشانید و لباسهای هوای سرد را حتی در هوای گرم بپوشید
-مشکل در کنترل حالت عاطفی خود (به ویژه غم، ترس و عصبانیت)
-عزت نفس پایین
-اختلالات اشتها
-سوءمصرف مواد
-گذراندن زمان زیادی به تنهایی
اگر فرزندم هر یک از این علائم هشدار دهنده را داشت، چه کاری باید انجام دهم؟
-نگرانی، حمایت و عشق خود را آشکارا ابراز کنید.
-به دنبال خدمات سلامت روان باشید.
-فرزندتان را تشویق کنید تا با شما، سایر بزرگسالان و دوستان مورد اعتماد صحبت کند.