ایناریتو کارگردان مطرح مکزیکی در پاسخ به نقدهای نژادستیزانه فیلم جدیدش می‌گوید که اگر من یک بلوند بودم می‌توانستم درباره چیزهایی که در فیلمم گفته‌ام حرف بزنم؛ اما حالا که مکزیکی‌ام گویا نمی‌توانم درباره هویت و مهاجرت مردم کشورم صحبت کنم!
به گزارش هفت‌گرد، تبعیض نژادی در هالیوود چیز جدیدی نیست؛ بلکه هرسال شاهد انتقادات فراوان از سوی مخالفان تبعیض نژادی هستیم و نژادپرستی‌ها هستیم و اتفاقاً موارد متعددی در میان هنرمندان و علاقه‌مندان به هنر وجود دارد.
نمونه مطرح آن دو سال اخیر به انتقادات بازیگران فیلم خدمتکار یعنی “برایس دالاس هاوارد” و “وایولا دیویس” بازمی‌گردد که این فیلم را نمونه آشکار تبعیض نژادی خواندند و از بازی در آن ابراز پشیمانی کردند. آنان این فیلم را که در ظاهر در نقد تبعیض نژادی است فیلمی عنوان کردند که چندان به نفع سیاه‌پوستان نیست و از زاویه دید سفیدپوستان بیان شده است. آنان گفتند که فیلم‌های زیادی وجود دارد که در آن درباره حقیقت زندگی سیاهان گفته شده است که می‌توان به آنها رجوع کرد و تبعیض نژادی حقیقی و ظلم‌هایی که به سیاهان رفته است را در آنان دید.
یا “مایکل بی جوردن” در روزهایی که بار دیگر رفتار ظالمانه علیه سیاهان در آمریکا توسط پلیس دیده می‌شد، در جمع معترضان صحبت کرد و گفت که هنوز قوانین برای ورود سیاهان به هالیوود برابر و عادلانه نیست.
اعتراض بازیگر هالیوود علیه تبعیض نژادی
خلاصه آنکه از این جنس اعتراضات در هالیوود از سوی نژادهای دیگر نسبت به سفیدان بسیار است. اما نکته جالبی که به‌تازگی در رسانه‌های خارجی موردتوجه قرار گرفته است، سخنان کارگردان مکزیکی برنده اسکار یعنی “الخاندرو اینیاریتو” در جشنواره فیلم ونیز است. او که با فیلم جدیدش یعنی “باردو” که بعد از فیلم “از گور برخاسته” ساخته است، در مصاحبه‌ای به انتقاداتی که به او به‌خاطر فیلم مکزیکی‌اش وارد شده جواب جالبی داده است.
منتقدین او فیلمش را به‌خاطر آنکه درباره مردم مکزیک و مهاجران آن است یک فیلم خودشیفته و خودپسندانه دانسته‌اند. این‌گونه که تحلیلگران می‌گویند برخی از این انتقادات به او به موفقیت‌هایش در اسکار و هالیوود بازمی‌گردد که او را بیشتر یک فریبکار غیر هالیوودی می‌دانند. مشخصاً “ایندی‌وایر” این عنوان را درباره او به‌کار برده و گفته است که “ایناریتو” میان حقیقت و تظاهر گمگشته است: «اینیاریتو کاملاً آگاه است که بخش قابل‌توجهی از تشکیلات سینمای آمریکا او را «یک کلاهبردار مدعی» می‌داند، و به نظر می‌رسد او مشکوک است به اینکه مردم کشورش در مرزهای جنوب آمریکا احساس می‌کنند او دیگر متعلق به آنها یا با آنها نیست؛ بنابراین فیلمی ساخته که درست بودن صداهای ذهنش را ثابت کند، احتمالاً به این دلیل که احساس می‌کرده تنها راه صادقانه روبه‌جلو بودن همین است.»
حال این کارگردان که ریشه این انتقادات را در نوعی نژادپرستی سفیدان هالیوودی می‌داند در مصاحبه اخیر خود با “لس‌آنجلس تایمز” می‌گوید حق دارد تا درباره کشورش، مردم و هویتش فیلم بسازد. این حق را دارد تا درباره تبعیدشدگان و مهاجران کشورش فیلم بسازد.
او در ادامه می‌گوید که این فیلم مظهر خودشیفتگی نیست؛ اما این حق را دارد که بداند برای چه نباید درباره چیزی که برای من و خانواده‌ام مهم است فیلم نسازم؟ شاید اگر اهل دانمارک یا سوئد بودم من را فیلسوف می‌دانستند. اما چون از نظر بصری فیلم تأثیرگذاری ساخته‌ام متظاهرم چون مکزیکی هستم؟ اگر مکزیکی باشید و چنین فیلمی بسازید متظاهرید، ساخته سفید پوستان حتی اگر همین سوژه را داشته باشد از سوی تمام منتقدان و تحلیلگران هنر هفتم مورد تایید قرار گرفته و حمایت می‌شود.
او که از این انتقادات خنده‌اش گرفته است می‌گوید: باور دارد؛ چون یک مکزیکی است حرف‌زدن در مورد این موضوعات باعث می‌شود تا او را پرمدعا بدانند؛ اما اگر یک مرد بلوند بود، می‌توانست در مورد فرهنگش حرف بزند.
این کارگردان مطرح مکزیکی سرانجام نکته مهم در هالیوود را بیان می‌کند و می‌گوید که به نظر من، یک نوع جریان پنهان نژادستیزی وجود دارد؛ یعنی چون من مکزیکی هستم، متظاهر هستم. اگر مسئله‌ای را درک نمی‌کنید، نیازی نیست کسی را سرزنش کنید. دوستان، عجله نکنید و همه لایه‌ها را ببینید.
«باردو» اولین فیلم اینیاریتوی مکزیکی پس از «از گور برخاسته» (The Revenant) سال 2015 بود. این فیلم تا امروز از «راتن تومیتوز» امتیاز 57 درصد دریافت کرده و این پلتفرم برچسب «تازه» (Fresh) بر آن نزده است. داستان فیلم در مورد مستندساز و ژورنالیست معروفی است که پس از دریافت یک جایزه معتبر به وطنش مکزیک برمی‌گردد.