پژوهشگر هنرهای سنتی و صنایع خلاق گفت: برنامه هفتم توسعه سرنوشت پنج سال آینده مدیریت صنایع‌دستی را تعیین می‌کند. هر چه صنایع‌دستی در اسناد بالادستی مانند این برنامه جایگاه پررنگ‌تری داشته باشد از این موقعیت برزخی خارج می‌شود.
به گزارش هفت‌گرد، دولت سیزدهم و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در این شرایط بزنگاه پساکرونایی، همه تمرکز و توان خود را برای حفظ و رونق بازار صنایع‌دستی در سه سال پیش روی خود و حتی سال‌های آتی و بلندمدت، بر روی رایزنی با قانون‌گذاران برای ارتقا جایگاه صنایع‌دستی در احکام برنامه هفتم توسعه قرار دهند.
آینده و جایگاه آثار نفیس و فاخر صنایع‌دستی به تداوم سیاست‌های حمایتی دولت و گام‌های منطقی و علمی وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع‌دستی برای پررنگ‌تر کردن نقش صنایع‌دستی در اقتصاد ملی نسبت به ۶ برنامه قبلی توسعه بستگی دارد که بزرگترین خدمت به جامعه هنرمندان و تولیدکنندگان صنایع‌دستی است.
برنامه هفتم توسعه بزنگاه مهمی برای صنایع‌دستی است
حجت‌الله مرادخانی اظهار داشت: صنایع‌دستی در برنامه‌های پنج ساله توسعه، حداقل در دو برنامه آخر (پنجم و ششم) وضعیت و جایگاه خوبی ندارد، حتی باوجود تاکیدهای مکرری که بر بحث تولید ملی، اقتصاد داخلی و رشد اقتصاد مقاومتی شده، اصلا دیده نشده است که امیدوارم با پیگیری‌های نهاد متولی، احکام بیشتری در برنامه هفتم توسعه درباره صنایع‌دستی قرار بگیرد.
نگاه ترحمی به حوزه صنایع‌دستی وجود دارد در صورتی که صنایع‌دستی مزیت اصلی کشور ما است پژوهشگر هنرهای‌سنتی و صنایع خلاق گفت: برنامه هفتم سرنوشت پنج ساله آینده مدیریت صنایع‌دستی در بخش دولتی و خصوصی را تعیین می‌کند، هر چه صنایع‌دستی در این برنامه پررنگ‌تر باشد متولیان آن در اختصاص اعتبار در بودجه سالانه دست پرتری خواهند داشت. از طرفی وقتی صنایع‌دستی در سند بالادستی مانند برنامه‌های توسعه، جایگاه پررنگ‌تری داشته باشد از این موقعیت برزخ‌گونه در می‌آید و می‌تواند قابلیت خود را به فعلیت برساند. در این حالت است که توجه سایر نهادها را جمع می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر نگاه ترحمی به حوزه صنایع‌دستی وجود دارد؛ در صورتی که صنایع‌دستی مزیت اصلی کشور ما است. اگر آگاهانه به این حوزه بپردازیم، می توانیم بسیاری از مشکلات را حل کنیم. باید در این بزنگاه مهم تدوین برنامه هفتم این حساسیت‌ها شکل بگیرید، لابی‌ها ادامه‌ها داده شود و احکام بیشتری در برنامه تصویب شود.
شورای ارزشیابی هنرمندان صنایع‌دستی زودتر تشکیل شود
مرادخانی درباره اعطای درجه هنری به هنرمندان صنایع‌دستی توسط وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گفت: این مدارج با رتبه بندی از یک تا پنج پس از ارزشیابی توسط شورای ارزشیابی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به همه هنرمندان اعطا می‌شود. پیش‌تر در این شورا برای ارزشیابی هنرمندان صنایع‌دستی و هنرهای دستی کمیته‌ای تشکیل شده بود که دبیر آن از سوی سازمان (وزارت) میراث فرهنگی معرفی می شد. روند اعطای درجه به هنرمندان صنایع‌دستی تا زمان تشکیل وزارت میراث فرهنگی ادامه داشت که ظاهرا مدتی است از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متوقف شده و به طور کامل به وزارت میراث فرهنگی واگذار شده است.
البته اگر قرار است کل فرایند به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی واگذار شود، باید قوانین بالادستی آن، چه در قانون وظایف و اختیارات چه در ساختار تشکیلاتی این وزارتخانه بلافاصله تدوین و ایجاد شود، البته روند ارزشیابی هنرمندان باید به صورت تخصصی و با تمرکز بیشتری در وزارت میراث فرهنگی صورت گیرد و پایه های اولیه آن صحیح و اصولی بنا نهاده شود
وی درجه‌های هنری را برای هنرمندان دارای اعتبار معنوی دانست و گفت: این مدارج برای آنها ارزشمند بوده بلکه دارای ارزش حقوقی است؛ به طور مثال درجه یک هنری اعتباری معادل مدرک دکتری دارد که هنرمندان به استناد آن می‌توانند عضو هیات علمی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی شوند. این مدارج، تخصص و مهارت ویژه یک هنرمند را نشان می‌دهد که تاییدکننده اعتبار اجتماعی هنرمندان صنایع‌دستی است که سالیان سال در گمنامی مهجور مانده‌اند.