هفتگرد- مرحوم ابوالقاسم حسینجانی در تاریخ ۱۲ شهریور سال ۱۳۲۸ در بندر انزلی در استان گیلان و در خانوادهای از طبقه متوسط به دنیا آمد پدرش صیاد و ماهیگیر بود که این شغل اکثریت اهالی آن زمان بندر انزلی بود. هفت سال بیشتر نداشت که پدرش در دریا غرق شد. به گفته خودش با وجود یتیم شدن توانست با محرومیتهای ظاهری زندگی راحت کنار بیاید.
او فرزند بزرگ خانواده هم بود و مشکلات مالی خانواده باعث شد تا تقریبا تا سن یازده سالگی بیسواد بماند. او برای اولینبار به عنوان یک شاگرد سلمانی (آرایشگری) فعالیت کاری خود را آغاز کرد. کمی بعد وی با مراجعه به کلاسهای شبانه اکابر تحصیلات خود را آغاز کرد و موفق شد گواهینامه پایان تحصیلات تعلیمات بزرگسالان (اکابر) را اخذ کند. پس از آن وی موفق شد در کلاسهای روزانه تحصیلات خود را ادامه دهد و در کلاس ششم ابتدایی ثبت نام کند.
وی موفق شد دروس عمومیاش را با بهترین وضعیت بگذراند و به دبیرستان راه یابد. وی همزمان که تحصیلات خود را ادامه میداد همزمان در چند شغل مختلف نیز مشغول کار بود.
به گفته خودش از سال ۱۳۴۰ کار مطبوعاتیاش را از فروش مطبوعات آغاز کرد. وی قبل از رفتن مدرسه از ساعت پنج صبح فروش مطبوعات را آغاز میکرد و سپس به مدرسه میرفت. برای مدتی کلید یکی از بنکدارها (عمده فروشیها) را در اختیار گرفته بود و فروشهای عمده و حسابرسی آن را انجام میداد؛ و پس از مدتی نیز حسابداری یک برنج فروشی را بر عهده گرفت.
اولین بار در سن دوازده سالگی شعری طولانی سرود (برگی از اوراق دیگر شد شکسته / بار دیگر شاخهای از شاخههایم…)، وی با اتمام مقطع دبیرستان در رشته ریاضی و اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۷ موفق به ورود به دانشگاه شد. علیالرغم علاقه شخصی وی به تحصیل در رشته پزشکی که برگرفته از مطالعات مفصلش در ارتباط با ابوعلی سینا بود، اما در نهایت وی در دانشکده فنی دانشگاه تبریز تحصیلات را تا مقطع فوق لیسانس ادامه داد.
مرحوم حسینجانی طی سالهای ۵۶ و ۵۷ که زمان شکلگیری انقلاب اسلامی ایران بود، کتاب “حسین (ع) احیاگر آدم” را منتشر کرد.
وی سه سال قبل از انقلاب، از تبریز به گیلان برگشت و در شهر رشت مستقر و مشغول کارهای فنی شده و دفتری برپا میکند و در کنار آن گاهاً به تدریس عرصههای مختلف علوم فنی نیز میپردازد.
او تا زمان پیروزی انقلاب و مدتی پس از آن موفق به انتشار آثارش نمیشود و اکثر آثار وی حدودا پس از رحلت امام خمینی (ره) به نشر میرسد.
هر چند وی قسمت زیادی از زندگیاش در کارهای اجرایی و مدیریتی سیاسی – اجتماعی خلاصه شده است. اما شهرت وی بیشتر به عنوان یک چهره ادبی در زمینه شعر، نویسندگی، مترجمی و تدریس است.
زمانی که وی مدیر کل پست منطقهای در تهران بود. چند نفر از دوستان علامه جعفری را برای ملاقات با حسینجانی میبردند که شناختی دورادور از ایشان داشت که علامه جعفری پس از آنکه جویای مکان او میشود و متوجه میشود که وی در اداره پست مشغول کار است بسیار تعجب میکنند.
کتابهای برگزیده زنده یاد ابوالقاسم حسینجانی
جغرافیای رازها (مجموعه شعر عاشورایی)
عشق کبریت نیست که بی خطرش را بسازند.آزادسازی انسان و جهان در اندیشههای راهبردی پیامبر
دور بهار را، سیم خاردار، نمیشود کشید
از اشعار معروف وی میتوان به شعر جاده و اسب مهیا است اشاره کرد.