رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: فعال سازی دیپلماسی محیط زیستی از ضرورت های درجه یک وزارت امور خارجه باید باشد.
به گزارش هفت گرد، سمیه رفیعی در نطق میان دستور خود در جلسه علنی چهارشنبه (5 بهمن ماه) مجلس شورای اسلامی بیان کرد: رهبری در سخنرانی اخیر خود در جمع بانوان از دغدغه‌شان بابت حضور زنان مجرب و متخصص در رده های گوناگون تصمیم سازی و تصمیم گیری کشور اشاره فرمودند. در همین راستا رویداد ملی زنان متخصص پیرو فرمایشات ایشان برگزار شد که در صورت ادامه، حتما می تواند منشأ برکات فراوانی برای کشور باشد.
وی با بیان اینکه باور به مشارکت فعال زنان در امر حکمرانی یک امر تزئینی و تشریفاتی نیست و مدیران کلان و تصمیم گیران باید نسبت به تحقق منویات حضرت آقا جامه عمل بپوشانند، عنوان کرد: در همین راستا جا دارد از دستور مقام معظم رهبری بابت ایجاد فرصت برای حضور بانوان جهت کسب مهارت و دانش در دوره های حکمرانی مدرسه حکمرانی شهید بهشتی که سابقا، صرفا پذیرش مردانه داشت، تقدیر و تشکر نمایم.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی افزود: رای به خروج جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل که بر اساس اراده سیاسی تعداد انگشت شماری از دولت ها و منطبق بر قواعد نخ نما شده یکجانبه گرایی در روابط بین المللی بود، همچنین اتفاق نظر پارلمانی در تحریم ضد تروریستی ترین ارتش جهان، سنت‌های خطرناکی است که قطعا بین ملت‌ها و آحاد مردم خصوصا جامعه آگاه، جایگاهی ندارد.
رفیعی در ادامه یادآور شد: اتخاذ برخی رویکردهای اثرگذار در دولت که بر زمین مانده و سال ها دنبال نشده بود توسط رئیس دولت جای قدردانی دارد که از آن جمله می توان به حضور بی شائبه بین مردم، کاهش و کنترل بسترهای دلالی و واسطه گری از طریق عرضه در بورس کالا، تشکیل منظم جلسات ستاد ملی زن و خانواده و شوراهای عالی با حضور رئیس جمهور خصوصا شورای عالی محیط زیست اشاره کرد.
رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی در ادامه عنوان کرد: در سیاستگذاری محیط زیست یکی از مهمترین موضوعات تغییر اقلیم است. تغییر اقلیم یک فرآیند ادامه دار است که حتما باید در تمام برنامه ریزی های کشور به آن توجه داشت. در حالی که این موضوع با توجه به تمام اثرات فراوانی که دارد جایگاهی در برنامه های بلندمدت و کوتاه مدت کشور ندارد و حتما باید به عنوان یکی از زیربنایی‌ترین مولفه‌ها در حکمرانی نو لحاظ گردد که در همین راستا در آخرین جلسه شورای عالی محیط زیست به رئیس جمهور پیشنهاد دادم با توجه به اینکه هیچ مرجعی در کشور در حال حاضر متولی تغییر اقلیم نیست، با ارائه لایحه ای به مجلس شواری عالی محیط زیست به «شورای عالی محیط زیست و تغییر اقلیم» تغییر رویکرد و عملکرد داشته باشد.
رفیعی با بیان اینکه یکی از مسائل مهم در حوزه تغییرات اقلیمی، وقوع طوفان های گرد و غبار و پدیده بیابان زایی است که در کشور و پیرامون آن در منطقه سبب ساز مشکلات فراوانی مانند وقوع مهاجرت‌های اقلیمی شده و خواهد شد، گفت: نبود یک مرکز واحد رصد و پایش منطقه‌ای گرد و غبار موضوع مهمی است که به طور ویژه پیگیری کرده‌ام و به جهت منافع مردم و کشور، پیشنهاد تشکیل دبیرخانه مجازی دائم در سطح پارلمانی میان کشورهای منطقه منا از طرف اینجانب در نشست سیاسی هلسینکی در آذرماه سال جاری مورد موافقت قرار گرفت.
وی در ادامه تاکید کرد: فعالسازی دیپلماسی محیط زیستی با توجه به تاثیراتی که در مناطق غربی و شرقی کشور از فعالیت های توسعه ای افسارگسیخته و غیر منصفانه پیرامون مرزهای کشور متحمل می شویم از ضرورت‌های درجه یک وزارت امور خارجه باید باشد. منطقه اردبیل و دشت مغان، خوزستان و هورالعظیم و ایلام، سیستان و بلوچستان و تالاب هامون و رود هیرمند را باید مردان دیپلماسی دریابند. هر چند که زمان زیادی را به انفعال و بی خیالی سپری کرده ایم و هنوز هم برخی بانیان وضع موجود سکانداری هدایت امور را به دست دارند، اما آقای امیر عبداللهیان، آقای محرابیان و آقای سلاجقه وضع موجود را دریابید .
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در عین حال خاطرنشان کرد: همانگونه که در اکثر جلسات تخصصی پیگیری دیپلماسی آب و محیط زیست در کمیسیون ها گفته ام، همان همیشگی ها را از ساحت تصمیم سازی دیپلماسی دور کنید، همیشگی ها اینکاره نیستند.
رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس در ادامه اظهار کرد: اخیرا گزارش مهمی از گزارشگران مستقل سازمان ملل با موضوع اثر مثبت تحریم های آمریکا علیه کشور بر بیشتر شدن مشکلات محیط زیستی و به ویژه آلودگی هوا منتشر شده و در آن تاکید شده تحریم ها به بدتر شدن چالش های محیط زیستی کمک می کند. استفاده از این فرصت و سایر فرصت های بوجود آمده از این دست، کجای اقدامات مدیران و مسئولان وزارت خارجه، قرار دارد؟ ارزشگذاری اقتصادی محیط زیست نیز امر برزمین مانده ای است که باید در رئوس برنامه ها باشد، اما متاسفانه اولین چیزی که در یک طرح توسعه ای ذبح می شود سرمایه طبیعی است، چه آن طرح به ثمر بنشیند و یا بی نتیجه بماند.
رفیعی در خاتمه خاطر نشان کرد: به جای پیاده سازی ضوابط استقرار در چارچوب آمایش سرزمین و بهره گیری از الگوی ارزیابی اثرات استراتژیک محیط زیستی، دنبال طرح های زودبازده مقطعی می رویم که نتیجه اش می شود، خشک شدگی گاوخونی، شادگان، بختگان، بند علیخان و صالحیه و آلودگی زریبار و انزلی و زرجوب و…. رود جزر و مدی بهمنشیر را طی برنامه‌هایی! تبدیل به مخزن آب می کنیم، سایت زباله آزاد شهر را به فاصله دو کیلومتری از شهر احداث می کنیم، زباله‌ها را در کلاردشت و سراوان و آمل انباشت می کنیم. بعد تنها راه حلی که پیش رویمان باز می شود، یک روش انحصاری به نام زباله سوزی است که در سایه کم نظارتی مدیران، سوگلی مدیریت پسماند کشور شده و اجازه رشد و نقش آفرینی به دانش بنیان هایی که راه حل واقعی مبتنی بر ماهیت زباله و نوع اقلیم کشور دارند نمی دهد. این می شود که دستگاه زباله سوز یکی از شهرهای شمالی کشور، از بی آبی داد می زند. رفع خشونت بروکراتیک و کنار زدن عادت های انحصارطلبانه راه حل خیلی از مسائل کشور ماست.