در کاوش نجات‌بخشی، محوطه ۰۸ چم‌شیر و در میان فضای کاوش، هیچ‌گونه داده فرهنگی منقولی از جمله سفال به دست نیامد، در همین راستا انتصاب آن به دوره‌ای فرهنگی خاص مشکل است.
به گزارش هفت گرد به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، عباس صارمی سرپرست هیأت باستان‌شناسی ۳۰ بهمن ۱۴۰۱ با اعلام این خبر گفت: محوطه ۰۸ در ۳,۴ کیلومتری سد چم شیر و ۵۰۰ متری جنوب رود زهره در جنوب شهرستان دو گنبدان-گچساران واقع شده، با توجه با وسعت محدود محوطه، بخش کاوش شده و همچنین اجزای تشکیل دهنده معماری لاشه سنگی آن، به نظر می‌رسد که با یک استقرارگاه عشایری روبه رو باشیم.
این باستان‌شناس با اشاره به اینکه، این محوطه در میان تپه ماهورهای دره چم‌شیر در دامنه کوه در فاصله حدوداَ ۱۰۰ متری از کوه گچ حاجی و در فاصله ۵۰۰ متری جنوب رودخانه زهره واقع شده تصریح‌کرد: به دلیل اقلیم نامناسب در بیشتر ایام سال این منطقه خالی از سکنه است، اما به سبب داشتن منابع دائمی آب در درهّ‌چم شیر در فصل زمستان و اوایل بهار مورد توجه گروه‌هایی از عشایر قرار می‌گیرد و زندگی فصلی (عشایری)در آن جریان دارد.
او افزود: در اطراف محوطه شواهد بسیار ضعیفی از پراکندگی سفالی دیده می‌شود که با توجه به کوچک و آبسوده بود قطعات، انتساب آنها به دوره فرهنگی خاصی مشکل و خالی از اشکال نیست.
صارمی اظهار کرد: در این فصل از کاوش در محوطه ۰۸ با توجه به این که خوانا سازی و پیگردی اجزای معماری در اولویت کاوش قرار داشت، سعی بر آن شد که ایجاد ترانشه در راستای اجزای معماریی که بیشترین نمود در محوطه را داشته باشد، بر همین راستا ترانشه‌ای با ابعاد ۶×۱۱ متر در راستای شمال شرقی-جنوب غربی ایجاد شد.
سرپرست هیات باستان‌شناسی در پایان گفت: در این کاوش و در میان فضای کاوش، هیچ‌گونه داده فرهنگی منقولی از جمله سفال به دست نیامد، در همین راستا انتصاب آن به دوره‌ای فرهنگی خاص مشکل است.