پیوندِ حماسه و عشق با شاهنامهخوانی و خیام‌خوانی هنرمندانه‌ی استاد عباسپور، چهارمین شب سی و هشتمین جشنواره موسیقی فجر در فرهنگسرای ارسباران را به شبی فراموش نشدنی برای دوستداران موسیقی نواحی تبدیل کرد.
به گزارش هفت گرد و به نقل از ستاد خبری سی و هشتمین جشنواره موسیقی فجر، فرهنگسرای ارسباران در چهارمین روز برگزاری جشنواره موسیقی فجر در بخش موسیقی نواحی، میزبان استاد عباسپور و فرزندش محمد عباسپور (پسر و نوه‌ی استاد فقید حاج محمدمراد عباسپور) بود و شاهنامهخوانی و خیام‌خوانی منحصر به فرد این پدر و پسر بختیاری با همراهی نوای نِی افشین بزرگ‌نیا، شبی فراموش نشدنی را برای حاضران در سالن رقم زد.
استاد عباسپور در حاشیه این اجرا، در توضیح کوتاهی گفت: برای اجرای امشب در قسمت اول که شاهنامهخوانی خواهیم کرد به سراغ ابیاتی با محوریت ایران زمین از زبان فردوسی رفتیم و برای قسمت دوم یعنی خیام خوانی هم نیز ابیاتی از خسرو و شیرین را با محوریت عشق به همراه پدر اجرا می‌کنیم.
این شاهنامه‌خوان پیشکسوت در ادامه با اشاره به جایگاه شاهنامه و شاهنامهخوانی در میان مردم استان چهارمحال و بختیاری، افزود: شاهنامه گ‌خوانی مهم‌ترین بخش آوازهای حماسی ایل بختیاری است و در دوران قدیم شاهنامه‌خوانان در طول ماه، روزها را دور هم جمع می‌شده و به درخواست بزرگ محل و یا بزرگ ایل، داستانی را با توجه به احوال و موقعیت و وضعیت مردم انتخاب می‌کردند و هر شب در منزل یکی از بزرگان گرد هم جمع می‌شدند و شاهنامه می‌خواندند.
استاد عباسپور همچنین با اشاره به ضرورت گسترش مفاهیم عمیق موجود در شاهنامه، افزود: خوشبختانه در سال‌های اخیر با توجه به حمایت‌هایی که از شاهنامهخوانی شده تعداد افرادی که علاقه پیدا کردند تا شاهنامه خوانی را یاد بگیرند نسبت به قبل بیشتر شده است و امیدوارم این جریان به سراسر ایران گسترش پیدا کند.
گفتنی است، محمد عباسپور که به عنوان جوان‌ترین شاهنامه‌خوان بختیاری شناخته می‌شود، در روستای چلیچه از توابع شهرستان فارسان استان چهارمحال و بختیاری متولد شده و شاهنامه خوانی را از پدربزرگ خود استاد فقید حاج محمدمراد عباسپور آموخته و به علت اجرای درست و دقیق شاهنامه از سنین پایین در مجالس مختلف شاهنامه را به گونه‌ای می‌خوانده که گویی سال‌ها در مجالس، شاهنامه خوانده است.
همچنین استاد فقید حاج محمد مراد عباسپور که در سال 1399 در سن 96 سالگی درگذشت، از قدیمی‌ترین شاهنامه‌خوانان ایران و مهم‌ترین بازمانده نسل کهن شاهنامه خوانان بختیاری بود. او که شاهنامه را به سنت قُدمایی و شیوه حماسی پرشور می‌خواند، همواره تلاش می‌کرد این سنت دیرینه را به نسل بعد از خود نیز منتقل کند و در این راه شاگردان متعددی را که اکثرا فرزندان و نوه‌هایش بودند را پرورش داد.