اجرای نمایش «رَماد» کاری از گروه تئاتر نیهان به کارگردانی و نویسندگی میلاد چنگ در سالن شماره دو عمارت ارغوان آغاز شده و تا ۳۱ شهریور ساعت ۱۹ هرروز ادامه دارد. به بهانه اجرای این اثر گفتگویی با کارگردان این نمایش انجام داده ایم.
– نمایش رماد در برگیرنده‌ی چه مفاهیمی ست و می‌خواهد به مخاطب چه چیزی را عرضه کند؟
رماد، به معنای خاکستره،، به معنای هرآنچه که بعد از فنا یا یک فروپاشی بزرگ به جا می ماند،هرآنچه که بعد از فراموشی و از میان رفتن مفاهیم و اتفاقات بزرگ طبیعت بشر به جا می ماند رماد فضای یک دهکده‌ی خیالی ست که جغرافیا و زمان مشخصی نداره، دهکده ای که در مرز فروپاشی و انحلال کامل قرار دار آفتاب، آب، اتحاد، عشق و حتی تولد، و هرآنچه در بقای بشر اثرگذار هست رو از دست داده یا در حال از دست دادنه ما به دنبال این هستیم که مخاطب از بین رفتن این مفاهیم و اتفاقات رو لمس و مشاهده کنه، و نگهبان بهتری برای نیازهای امروزه خودش باشه.
_ برای انتقال این مفاهیم و اثرگذاری درست بر مخاطب، چه راهکاری رو در پیش گرفتید؟
سعی ما بر این بوده که وجود باشیم،، نه فقط موجود. وجود به معنای اثرگذاری و تاثیر،، و موجود به معنای ظهور و حضور برای اثرگذاری،، شما باید به سمت کار روی ناخودآگاه افراد حرکت کنید، نه خودآگاه،،.. تئاتر همون اثر بی همتاست که میتونه در قالب قصه‌ها و نمایش‌ها و نماد های جذاب و مورد پسند، یک اثری رو در لایه های دوم و سوم متن، همراه با جذابیت‌های بصری صحنه، به ناخودآگاه مخاطب وارد و به عمق ذهن و روان افراد نفوذ کنه، و اجازه بده که در مدت زمانی مشخص بعد از تماشای نمایش، برون ریزی ذهنی مخاطب، اون رو وادار به تفکر و تعمل راجع به مسائلی کنه که هدف نویسنده یا کارگردان بوده برای اثرگذاری، نیاز داریم که نمایش بر روی صحنه، در تمام طول مدت اجرا، از نظر احساس و ریتم، در جریان باشه.
_ دیدن نمایش رماد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنید؟ آیا نمایش برای قشر خاصی طراحی شده است؟
این نگاه اشتباه حاصل تفکرات بزرگ تر و اثرگذار در جوامع ناآگاه امروزی در سراسر دنیاست چارلز کاپلستون در کتاب تاریخ فلسفه به نقل از جناب ارسطو می‌فرمایند جامعه ای ثبات دارد که قوانینش بر مبنای تفکرات قشر متوسط جامعه شکل بگیرد قصر متوسط، یا قشر فراگیر جامعه، در برگیرنده‌ی متخصصین و فرهنگیان و کارمندان جامعه هستند که اثرگذار‌ترین توده‌ی یک جامعه رو تشکیل میدن در جامعه‌ی ما، و البته بسیاری از جوامع حال حاضر دنیا، همیشه یک شکاف بزرگ وجود داشته، در کشور ما، از سیاست گرفته که به دو بخش اصولگرا و اصلاح طلب تقسیم شده تا بخش های مختلف ورزشی و هنری و فرهنگی، همیشه درگیر
دو سمت و دو لبه‌ی یک شکاف عمیق و پرتگاه بودیم یا در بهترین حالت،، نگاه خاص و عام. به اصطلاح دوستان تئاتری یا سینما،، آثار مخاطب عام یا مخاطب خاص‌مخاطب تئاتر،. فرمانبردار ما نیست،، قرار نیست ایده و حرف‌ها و دغدغه های ما رو به تماشا بنشینند،، و از ما حرف شنوی و اثرپذیری داشته باشن اتفاقا،، این ما هستیم که دغدغه‌ها و نیازهای مهم مخاطبین رو که غالب شهروندان جامعه‌ی ما هستند رو شناسایی کرده و بر طبق اون، اثری رو خلق می‌کنیم با هدف تاثیرگذاری و آگاهی بیشتر،گاه برای تشویق به سمت مسیری و گاه به هدف بازدارندگی است.
_ اولین تجربه به عنوان کارگردان و تهیه کننده تئاتر چگونه بود. مهم‌ترین دستاورد های آن برای شما چه بود؟
اولین تجربه‌ی جدی من،، باعث شد این رو بهتر درک کنم که ما شدیدا درگیر سانسور هستیم سانسور مالی،. فرهنگی و البته ساختاری فکر می‌کنم جان سخت‌ترین و البته مجنون‌ترین جوانان علاقه مند به هنر تئاتر رو باید در ایران دید متأسفانه تفکرات اجرایی فرهنگی جامعه‌ی ما مسیر رو به سمتی بردن که انگار برای همه پذیرفته و عادی شده که تئاتر فقط یه عشقه و باید با رمز فداکاری و البته داوطلبانه به دنبال این هنر محجوب و شریف و فقیر این روزها رفت تلاش کردم به تیمم این تفکر رو منتقل کنم که بسیار ارزشمند و حرفه ای هستند و مسیر بزرگ و محترمی رو در پیش گرفتند شاید روزهای اول، تطابق ذهنیت و نگاه گروه با شیوه و سبک کاری من برای این عزیزان کمی سخت بود،، اما به مرور، به یک سیستم و تفکر واحد رسیدیم نکته‌ی بعدی تأثیر عجیب تبلیغات و اسم های رنگی برخی عزیزانه،، که گویا باعث شده توجهی به کیفیت آثار نباشه و از اولویت های انتخاب یک نمایش توسط مخاطبین،کیفیت نمایش و متن،، در اولویت آخر باشه در این مورد سخن بسیاره، اما فکر می‌کنم از صبر مخاطبین در این مصاحبه خارج باشه.
_ در طراحی نور و صحنه و لباس، به چه مواردی توجه داشتید؟ و هر یک از اینها چه مفهومی را به مخاطب انتقال می‌دهد؟
هدف از طراحی صحنه و نور به این شیوه در نمایش رماد چند دلیل داشت طراحی صحنه‌ی ما،، به دو دلیل سانسور ساختاری، (نبود سالن با ابعاد مناسب در اختیار ما) و سانسور مالی،، ( افزایش قیمت عجیب متریال و…) تغییرات بسیاری داشت به ناچار،، بر طبق شرایط سالن، صحنه رو در کمترین زمان ممکن طراحی و فراهم کردیم در طراحی فعلی که می‌بینید،، تصمیم بر این شد که بیشتر روی المان‌ها و سمبل‌ها کار کرد چوب های شکسته و خرد شده در نقاط مختلف صحنه نشان از فروپاشی زیست این دهکده‌ست و وجود سازه‌ی مترفع متحرکی، که در موقعیت متفاوتی به صحنه بر می‌‍گرده و دارای نور مخصوص تعبیه شده بر روی آن و عدم از استفاده از نور سالن می‌باشد، و افرادی روی آن زیست دارند نشان از تفاوت محسوس دیدگاه و زیست و تفکرات آنها با دیگر اهالی دارد استفاده از نورهای بعضا سرد و گاهی حتی گرم،، دنبال کننده‌ی موقعیت‌‌ها، و نماد مفهومات موجود بر روی صحنه ست.
– درباره گروه بازیگران و عوامل نمایش رماد توضیح مختصری بدهید،، گروه رماد چگونه شکل گرفت؟
تیم یا خانواده‌ی رَماد به آرامی و با حساسیت خاصی تشکیل شد، هر کارگردانی اصول مختص به خودش رو دنبال می‌کنه، برای من، صمیمیت، اتحاد و آرامش یک تیم مسئله‌ی بسیار حیاتی و مهمی هست اولویت بعدی، کیفیت فنی و حرفه ای بودن افراده که بحث حرفه ای بودن، فقط به رزومه و تجربه خلاصه نمیشه من بسیار علاقه مند به کار با افراد جوان و مستعدی هستم که انعطاف ذهنی و روانی و فنی بالا و میزان رشد فوق‌العاده‌ای دارند تیم رَماد تشکیل شده از افراد با تجربه و حرفه ای مثل سرکار خانم شهرزاد علیمحمدی و البته مهدی صمیمی که بسیار لیدر خوبی در تیم بودن و همینطور افراد مستعدی که اولین تجربه‌ی کاری خودشون رو پشت سر می‌گذارند مثل سرکار خانم طباخان و آقای آیت که از اصفهان همراه من بودن و دو نوجوان عزیزمون که تحسین تماشاگران رو در پی داشتن دیگر عزیزان هم اکثرا حرفه ای و با تجربیات خوبی به تیم ما ملحق شدن و کنارمون هستند.
که به مرور و از تعامل با گروه های جوان و حرفه ای فعال در سطح تهران، به تیم ما ملحق شدند و البته حضور سرکار خانم رستمی که مجری طرح فوق العاده‌ی تیم رماد هستند و مسائل کلان رو به خوبی مدیریت کردند در پایان تشکر ویژه از خانواده‌ی بی نظیر رماد دارم همچنین از جناب آقای کاظم دانشی،. مدیریت موفق و مهربان مجموعه عمارت ارغوان و کلیه دست اندرکاران این مجموعه،، جناب آقای طالبی روابط عمومی مطرح هنری در تهران که بسیار همراه بودند و مجموعه پلاتو ماهور و جناب آقای مصلح تهرانی که محیطی امن و در آرامش رو برای تمرینات تیم رماد مهیا کردند.
ممنون از پایگاه خبری هفت‌گرد بابت این گفتگو، امیدوارم که از هنر این تیم جوان به خوبی استقبال بشه