سهراب سپهری شاعری اهل طبیعت شاعری که ایمانش را از سپیدارها، پارسایی اش را از چلچله ها و پاکی اش را از آب آموخته بود.
برگی از زندگی سهراب سپهری
سهراب سپهری در ۱۵ مهر ماه ۱۳۰۷ هـ .ش در خانوادهای که اهل شعر، نقاشی، منبت کاری و دیگر رشته های هنری بود، در کاشان متولد شد. پدرش، اسدالله سپهری، کارمند اداره پست و تلگراف بود. دوران کودکی سهراب در کاشان سپری شد. تحصیلات ابتدایی را در دبستان «خیام» و دوران متوسطه را در دبیرستان «پهلوی» در زادگاهش گذراند.
دوران کودکی و نوجوانی او به مطالعه، بازی در طبیعت، شکار و نواختن موسیقی گذشت، از این رو در نقاشیها و اشعار او تأثیر دوران کودکی و نوجوانی و طبیعت و گیاهان مشهود است. در خرداد ماه ۱۳۲۲ هـ .ش به دانشسرای مقدماتی رفت. پس از اتمام این دوره، به استخدام اداره فرهنگ کاشان درآمد. در شهریور ماه ۱۳۲۷هـ .ش در امتحانات ششم ادبی شرکت کرد و دیپلم دوره دبیرستان را گرفت. سپس به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و هم زمان به استخدام شرکت نفت درآمد اما پس از هشت ماه استعفا داد.
سپهری در ۱۳۳۰هـ .ش نخستین مجموعه شعر خود را با نام «مرگ رنگ» منتشر کرد. در ۱۳۳۲ هـ .ش از دانشکده هنرهای زیبا با کسب رتبه اول فارغالتحصیل شد. در همان سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت کرد و دومین مجموعه شعر خود را با عنوان «زندگی خوابها» منتشر نمود. آنگاه به تأسیس کارگاه نقاشی همت گماشت. در آذر ماه ۱۳۳۳ هـ .ش در اداره کل هنرهای زیبا در قسمت موزهها شروع به کار کرد و در هنرستان هنرهای زیبا نیز به تدریس پرداخت. در مهر ماه ۱۳۳۴ هـ .ش ترجمهای از اشعار ژاپنی را در مجله «سخن» به چاپ رساند. در مرداد ماه ۱۳۳۶ هـ .ش به پاریس و لندن رفت و در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام نویسی کرد. وی همچنین کارهای هنری خود را در نمایشگاهها به معرض نمایش گذاشت. حضور در نمایشگاههای نقاشی همچنان تا پایان عمر وی ادامه داشت. سهراب سپهری مدتی در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در ۱۳۳۷ هـ .ش مشغول به کار شد. در همان سال دو کتاب «آوار آفتاب» و «شرق اندوه» را آماده چاپ کرد ولی موفق به چاپ آنها نشد و سرانجام در ۱۳۴۰هـ .ش این دو کتاب را به انضمام «زندگی خوابها» با عنوان «آوار کتاب» منتشر نمود.
از مهرماه ۱۳۴۰هـ .ش نیز در هنرکده هنرهای تزئینی تهران به تدریس پرداخت و در اسفندماه همان سال از کلیه مشاغل دولتی کنارهگیری کرد. شعر بلند «صدای پای آب» را در ۱۳۴۴ هـ .ش در فصلنامه «آرش» به چاپ رساند و با انتشار آن بود که شهرت یافت. در ۱۳۴۵ هـ .ش شعر بلند «مسافر» را منتشر کرد. «جحم سبز» هفتمین مجموعه شعری سپهری و کاملترین آنها است. هشتمین و آخرین مجموعه شعری سهراب سپهری «ما هیچ، ما نگاه» نام داشت. سپهری در ۱۳۵۵هـ .ش تمام هشت دفتر و منظومه خود را در کتابی با نام «هشت کتاب» گرد آورد که یکی از محبوبترین مجموعهها، در تاریخ شعر نو ایران به شمار میرود.
سهراب سپهری در اول اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ در تهران درگذشت و در صحن امامزاده سلطانعلی روستای مشهد اردهال (واقع در اطراف کاشان) به خاک سپرده شد.