گر جسم و جان فدای معلم کنم رواست / تعلیم و تربیت به جهان کار انبیاست
داشتن علم، به تنهایی ارزش نیست. علمِ دانشمند زمانی اهمیت دارد که آن را به دیگران منتقل کند. معلمی شغل و حرفه نیست بلکه تحفه‌ای آسمانی است که خداوند به انسان داده است. معلم، معمار قلب‌هاست و بذر نور در دل‌ها می‌افشاند. قدردانی و تجلیل از معلم، قدردانی از باغبانی است که هر صبح، سبدی از صمیمیت با خود به کلاس می‌برد و با انگشتان مهربان خویش، بر شاخه قلب‌ها فردا را پیوند می‌زند.
معلمی در قرآن به عنوان جلوه‌ای از قدرت لایزال الهی نخست ویژه ذات مقدس خداوند تبارک و تعالی است. در نخستین آیات قرآن که بر قلب مبارک پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شد، به این هنر خداوند اشاره شده است: «اقرا باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرأ و ربک الاکرم، الذی علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم.» (علق/1تا 5)
«بخوان به نام پروردگارت که جهانیان را آفرید. انسان را از خونی بسته شده آفرید. بخوان که پروردگار تو از هر کریمی کریم‌تر است همان که به وسیله قلم تعلیم کرد و آنچه را که انسان نمی‌دانست به او آموخت.»
در این آیات خداوند، خود را «معلم» می‌خواند و جالب این که معلم بودن خود را بعد از آفرینش پیچیده‌ترین و بهترین شاهکار خلقت، یعنی انسان آورده است.
پایگاه خبری هفت گرد به مناسبت روز معلم، برای تمام معلمان عزیز کشورمان آرزوی سلامتی و موفقیت می‌کند و این روز بزرگ را به تمام معلمان و اساتید گرانقدر کشور عزیزمان تبریک عرض می‌نماید.
می‌توان در سایه آموختن / گنج عشق جاودان اندوختن
اول از استاد، یاد آموختیم / پس، سویدای سواد آموختیم
از پدر گر قالب تن یافتیم / از معلم جان روشن یافتیم
ای معلم چون کنم توصیف تو / چون خدا مشکل توان تعریف تو
ای تو کشتی نجات روح ما / ای به طوفان جهالت نوح ما
یک پدر بخشنده آب و گل است / یک پدر روشنگر جان و دل است
لیک اگر پرسی کدامین برترین / آنکه دین آموزد و علم یقین
«شهریار»