خطاهای کوچک در کوهستان به ندرت بدون مجازات باقی می‌مانند؛ این داستان نه تنها برای علاقه مندان کوهنوردی اتفاق می‌افتد بلکه کوهنوردان حرفه‌ای نیز دچار سوانح خطرناکی می‌شوند.
به گزارش هفت گرد، به نقل از ایرنا، هوا آفتابی است، مسیر هموار است و تنها چند قدم دیگر مانده به قله کوه. همه‌چیز طبق برنامه‌ریزی پیش می‌رود؛ اما اوضاع در چند ثانیه زیرورو می‌شود؛ یک‌لحظه بی‌دقتی، یک‌قدم اشتباه یا یک حادثه ناگوار می‌تواند منجر به یک اتفاق جدی برای تمام تیم شود.
کوهستان و ارتفاعات تهران بسیار حادثه خیز است؛ مصدومان این حوادث همواره از میان افراد تازه کار نبودند و در برخی اوقات حتی حرفه‌ای‌ها نیز طعمه کوه می‌شوند.
پنجم دیماه ۱۳۹۹ تکرار یک تراژدی وحشتناک در کوهنوردی ایران بود؛ در این حادثه ۱۲ نفر که چهار نفر آن‌ها عضو فدراسیون کوهنوردی بودند؛ در ارتفاعات توچال، قلعه دختر آهار، دارآباد و کلکچال جان باختند؛ کوهنوردانی بی‌توجه و بعضی بی‌اطلاع به این هشدار به ارتفاعات تهران رفتند اما فقط به فاصله چند دقیقه در این سه منطقه با سقوط ۳ بهمن لحظات دلهره‌آور و وحشتناکی را تجربه کردند و در میان برف و کولاک گرفتار شدند. توجه نکردن به هشدارهای جوی و در اختیار نداشتن برخی از تجهیزات کوهنوردی از دلایل این اتفاق وحشتناک اعلام شد.
چرا کوهنوردان بیشتر در ارتفاعات تهران دچار حادثه می‌شوند؟
شاهین فتحی مدیرعامل هلال احمر استان تهران می‌گوید: «بر اساس آمار سال‌های اخیر، ارتفاعات البرز در شمال تهران بیشترین حوادث مربوط به کوهستان را به خود اختصاص داده است.»
او با بیان این‌که از چند سال گذشته جمعیت هلال احمر، سازمان مدیریت بحران شهر تهران و دیگر ارگان‌های امدادی به منظور پوشش امدادی اقدام به تاسیس پایگاه‌های امدادی در این مناطق کردند، ادامه می‌دهد:«در سال گذشته ۳۴۵ عملیات امداد و نجات در ارتفاعات تهران انجام گرفته است. این حوادث در طول سال گذشته ۲۹۷ مصدوم به جای گذاشته و برای ۲۲۹ نفر عملیات انتقال از سوی امدادگران انجام شده است.»
این کارشناس حوزه امداد و نجات با بیان این‌که معمولاً گردشگران و کوهنوردان آماتور در پایین دست کوه دچار حادثه می‌شوند و کوهنوردان حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای در ارتفاعات دچار حوادث می‌شوند، اضافه می‌کند:«پوشش امدادی برخی از مناطق در ارتفاعات در اختیار امدادگران آتش نشانی و برخی نیز در اختیار سازمان امداد و نجات هلال‌احمر است.»
فتحی با اعلام این‌که بیشترین حوادث کوهستان در فصل‌های بهار و تابستان اتفاق می‌افتد، می‌گوید:«البته نوع حوادث و اتفاقات متفاوت است؛ در تمام فصول شاهد حادثه در ارتفاعات هستیم و همواره با افرادی از فدراسیون کوهنوردی و نیروهای محلی، آتش نشانی در عملیات‌های نجات همکاری می‌کنیم.»
او دلیل این که بیشترین حوادث کوهستان در ارتفاعات تهران اتفاق می‌افتد را «جغرافیای پرریسک» این کوه‌ها اعلام کرده و ادامه می‌دهد:«همواره این مناطق خطرناک بوده و البته «اعتماد به نفس بیش از حد» کوهنوردان، نیز یکی دیگر از دلایل بروز حوادث در این مناطق بوده است.
فتحی با بیان این‌که امدادرسانی در حوادث همچون ارتفاعات بسیار سخت و دشوار است، اضافه می‌کند: «امدادگران در برخی از موارد مجبور می‌شوند فرد آسیب‌دیده را چندین کیلومتر با برانکارد حمل کنند که روند بسیار فرسایشی و عملیات سختی است؛ و البته در صورت وجود هوای مساعد و شرایط پرواز بالگرد، از هلی‌کوپتر برای امدادرسانی استفاده می‌شود.»
فتحی ضرورت داشتن اطلاعات از شرایط جوی و محیطی گردشگران و کوهنوردان را بسیار ضروری دانسته و می‌گوید: «نبود اطلاعات کافی از شرایط جوی و محیطی و در اختیار نداشتن تجهیزات لازم برای صعود، سبب گرفتاری در ارتفاعات و سقوط برخی در ارتفاعات می‌شود پس باید علاقمندان کوهنوردی در هنگام صعود به ارتفاعات زمان و موقعیت حرکت‌شان را به گروه‌های امدادی خبر دهند تا در صورت وقوع حادثه بتوانند با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.»