با ربات غواص ناسا آشنا شوید
ناسا این‌بار بر خلاف عادت همیشگی خود به‌جای فضا، یک ربات برای زیر دریا به نام «آکوانات»(Aquanaut) تولید می‌کند.
به گزارش هفت‌گرد و به نقل از آی‌ای، ناسا که در سال ۲۰۱۱ ربات انسان‌نمای “ربونات”(Robonaut) را با شرکت “جنرال موبایل” طراحی کرد، این‌بار آستین‌های خود را برای توسعه یک ربات غواص بالا زده است. کارشناسان مرکز فضایی جانسون ناسا تصمیم گرفته‌اند یک غواص رباتیک طراحی کنند.
“نیک ردفورد” بنیان‌گذار، عضو هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت “ناتیکس ربوتیکس”(Nauticus Robotics) که در طول ۱۴ سال فعالیت خود، معاون مدیر پروژه و مهندس ارشد ربات انسان‌نمای “ربونات ۲”(Robonaut ۲) بوده است، می‌گوید: آنچه ناسا به ما آموخت این است که خودمختاری نرم‌افزاری قدرتمند را با مورفولوژی سخت‌افزاری توانمند کنار هم قرار دهیم و آن را در یک محیط راه دور به کار ببریم.
بیش از ۲۰ مهندس و دیگر کارمندان ناسا در یک تیم ۸۰ نفره که “ردفورد” تشکیل داده است، کار میکنند.
ردفورد می‌گوید: اگر یک ربات را در ایستگاه فضایی قرار دهید و آن را از زمین کنترل کنید، هیچ شبکه داده پرسرعتی وجود ندارد. ارتباط برقرار کردن با ایستگاه فضایی بیشتر شبیه استفاده از “دایل-آپ”(Dial-up) است. ارتباطات محدود است، زیرا اپراتور در فضا یا دریا دور از ربات است و این در حالی است که همانطور که ناسا گزارش داد، ربات باید محیط خود را درک و حس کند، از موانع عبور کند و آنها را دستکاری کند.
بر خلاف یک ربات در فضا، ربات‌های کاوشگر اعماق دریا را می‌توان با کابل به اپراتورها متصل کرد تا امکان انتقال داده با سرعت بالا و کنترل از نزدیک فراهم شود. اما ردفورد می‌گوید که این به قیمت بکارگیری پرسنل و بهره‌برداری از یک کشتی پشتیبانی بزرگ روی سطح آب است که حدود ۱۰۰ هزار دلار هزینه برمی‌دارد و ۷۰ تن گازهای گلخانه‌ای در هر روز منتشر می‌کند.
«آکوانات» به رنگ نارنجی روشن و کاملاً الکتریکی است. آکوانات می‌تواند بازوهایش را باز کند و دماغه‌اش را به سمت بالا بگیرد تا دوربین‌ها و حسگرهای دیگر خود را مستقر کند. دو بازوی آن به سمت بیرون حرکت میکنند و در انتهای آنها پنجه‌هایی وجود دارد که می‌توان آنها را با ابزارهای مختلف تجهیز کرد. این ربات که به صورت چند وجهی طراحی شده است، می‌تواند وظایف مختلفی را در زیر آب انجام دهد.
از دید ردفورد، تولید نفت و گاز فراساحلی یک هدف آشکار برای “آکوانات”است، زیرا به مقدار زیادی تجهیزات زیر آب نیاز دارد که نیاز به بازرسی و نگه‌داری دارد.
او می‌گوید: اما آن صنعت اقیانوسی که سریع‌ترین رشد را دارد، انرژی باد است. استقرار حدود ۲۵ هزار توربین دریایی برای بهره‌برداری تا سال ۲۰۳۰ برنامه‌ریزی شده است و همه آنها نیاز به سرویس و بازرسی دارند.
مدیرعامل شرکت ناتیکس ربوتیکس همچنین اظهار داشت: با کاهش شدید جمعیت ماهی‌های وحشی و افزایش آبزی پروری مانند پرورش ماهی، میگو و سایر غذاهای دریایی که به سرعت در حال رشد است و همچنین وجود تورها و قفس‌ها در این مزارع پرورش در زیر آب، نیاز به تمیز کردن و بازرسی منظم وجود دارد.
شرکت ناتیکس ربوتیکس با همکاری ناسا تا اوایل سال ۲۰۲۲، دو “آکوانات” تولید کرده است که قصد دارد ۲۰ فروند دیگر را در ۳ سال آینده بسازد.
