دی‌ان‌ای باستانی و تاثیر تغییرات آب‌وهوایی بر گونه‌های جانوری
پژوهشگران دانشگاهی در نیوزیلند با تحقیق درباره زنجیره دی‌ان‌ای یک پرنده منقرض شده زوایایی جدید از تاثیر تغییرات آب و هوایی بر گونه‌های جانوری را آشکار کردند.
به گزارش هفت‌گرد از پایگاه خبری «سای‌تِک‌دیلی»، تغییرات آب و هوایی به دگرگونی‌های طولانی مدت دمای زمین و الگوهای آب و هوا اطلاق می‌شود. این تغییرات ممکن است طبیعی باشند هر چند اعتقاد رایج بر این است که فعالیت‌های انسانی علت اصلی تغییرات آب و هوایی است.
تغییرات آب و هوایی علاوه بر زندگی انسان بر بسیاری مسائل دیگر هم تاثیر می‌گذارد. حیات وحش و اکوسیستم‌ها در سرتاسر سیاره زمین ممکن است تغییرات بزرگ و اغلب فاجعه‌باری را تجربه کنند.
بنا بر یک کار تحقیقی در دانشگاه اوتاگو نیوزیلند، بررسی دی‌ان‌ای پرندگان قدیمی موسوم به «موا» نگرش تازه‌ای به چگونگی پاسخگویی گونه‌ها به تغییرات آب و هوایی فراهم کرده است. این پرندگان در اوج آخرین دوره یخبندان حدود ۲۵ هزار سال پیش در منطقه «ساوت آیلند» نیوزیلند زندگی می‌کردند.
دکتر «الکس وِری» از تهیه‌کنندگان این گزارش تحقیقاتی می‌گوید پاسخ این پرندگان نسبت به تغییرات آب و هوایی تبعاتی برای اندازه جمعیت و تنوع ژنتیکی آنها داشته است.
اولین بار است که از بررسی زنجیره دی‌ان‌ای برای تحقیق درباره جمعیت این پرندگان قدیمی استفاده شده است. یافته‌های این پژوهش مشخص می‌سازد که چگونه تغییرات آب و هوایی در گذشته از راه‌های گوناگون بر گونه‌های جانوری تاثیر داشته است و این تاثیرات از یک الگوی خاص و واحد پیروی نمی‌کند.
دکتر وِری افزود: این سوال مطرح است که امروزه وقتی گونه‌های جانوری برای تطبیق با تغییرات آب و هوایی تلاش میکنند، چه روی خواهد داد؟ آیا آنها نیز به منظور بقا برای نقل مکان به جاهای دیگر تلاش خواهند کرد؟ مسلما برای برخی گونه‌ها این کار عملی نخواهد بود. مثلا گونه‌هایی که در کوه‌های آلپ زیست میکنند باید به نقاط بالاتر بروند اما از یک جایی دیگر محل بالاتر وجود نخواهد داشت.
