«نورهای شهری» یکی از روش‌های شناسایی فرازمینی‌ها است
پیشنهاد پژوهشگران به دانشمندانی که در جست‌وجوی حیات فرازمینی‌اند، این است که باید به‌دنبال «نورهای شهری» تمدن‌های بیگانه باشند.
به گزارش هفت‌گرد، جست‌وجوی حیات فرازمینی تاکنون عموما بر روی ردپاهای زیستی متمرکز بوده است – یعنی عناصر یا خصوصیاتی که اشکال دیگری از حیات آن‌ها را به شکل زیستی ایجاد میکنند، مانند وجود متان در جو سیارات.
ایده جست‌وجو برای یافتن «امضاها یا ردپای فناوری» (technosignatures) بیش از نیم قرن است که توجه ستاره‌شناسان را به خود جلب کرده است – و به‌طور کلی بر روی امواج دریافتی رادیویی مانند سیگنال «واو!» (!Wow) متمرکز بوده است، البته پژوهشگران می‌گویند: «نظریه اساسی و مبنای اولویت‌بندی «امضای فناوری» در مقایسه با امضاهای زیستی، هنوز در مراحل بسیار ابتدایی است.»
پژوهشگران در مقاله جدیدی که در «آکتا آستروناتیکا» (Acta Astronautica) منتشر شده است، طیف وسیعی از «امضاهای فناوری» ممکن را بررسی میکنند که بر فناوری‌های امروزی موجود در روی زمین مبتنی است و همچنین پیش‌بینی فناوری‌هایی که در آینده ممکن است توسعه یابند.
بر اساس گفته این محققان، یکی از جدی‌ترین «امضاهای فناوری» موجود زمین در هنگام شب، تابش نورهای شبانه شهری است. البته این امر در سیاره ما بیشتر در شهرهای بزرگی مانند نیویورک و توکیو متمرکز است.
با وجود این، ممکن است تمدن‌های پیشرفته‌تر در سیاره‌های فراخورشیدی شهرهای بیشتری را در مناطق بزرگ‌تری از سیاره خود ساخته باشند که در نتیجه نورهای روشن‌تری داشته باشند که به راحتی قابل تشخیص باشند.
منبع نور اصلی در زمین، چراغ های خیابان‌ها هستند که نورشان از بتن و آسفالت منعکس می‌شود و می‌تواند «به‌راحتی از سایر منابع انتشار جوی تفکیک شود.»
بسیاری از شهرهای مشابه زمین در سیارات فرازمینی، حتی با تلسکوپ‌هایی که برای پرتاب در دهه آینده طراحی شده‌اند هم قابل تشخیص نیستند، اما «نقشه‌بردار بزرگ فرابنفش نوری فروسرخ» (LUVOIR) که در حال حاضر برای سال ۲۰۳۹ طراحی شده است، ممکن است بتواند برخی از نورهای شهری را تشخیص دهد.
پژوهشگران همچنین پیشنهاد میکنند که علاوه بر این نور‌ها، باید به‌دنبال گازهای تولیدشده با ابزار و وسایل مصنوعی هم باشیم، گازهایی که یا به‌عنوان محصول جانبی فرآیند صنعتی شدن و یا برای یک هدف خاص تولید شده‌اند مانند نیتروژن دی‌اکسید، کلروفلوئوروکربن‌ها، هیدروفلوئوروکربن‌ها، پرفلوئوروکربن، هگزا فلوراید گوگرد و تری فلوراید نیتروژن.
ابرساختارهای مصنوعی از جمله ژنراتورها یا ذرات مسدودکننده خورشیدی که نور را منعکس میکنند نیز یک شاخص مهم به شمار می‌روند، البته درکنار ابرساختارهایی از جمله گرمای هدررفته و آلایندگی ناشی از فضاپیمای بین‌ستاره‌ای «بر اساس فرآیندهای انرژی بالاتر مانند شکافت، همجوشی یا پادماده» که آن‌ها هم شاخص‌های مهم محسوب می‌شوند.
فهرست «امضاهای فناوری» ارائه‌شده در این مقاله کامل نیست و برخی از شاخص‌های احتمالی دیگر در نظر گرفته نشده‌اند. مطالعات بیشتری باید انجام شود تا به درستی دریابیم که در مسیر جست‌وجوی حیات بیگانه، چه چیزهایی عملا قابل شناسایی است.
پژوهشگران نتیجه می‌گیرند: «ماموریت‌های آتی علاوه بر این، شامل جست‌وجو به‌دنبال «امضاهای فناوری» به‌عنوان یک استدلال و دلیل علمی اضافی خواهند بود و به اختصاص منابع بیشتر یا ملاحظات مربوط به طراحی و برنامه ریزی نیازی نیست.»
«ابزارهای لازم برای یافتن «ردپاهای فناوری» ممکن است همین حالا هم در دسترس ما باشند، اما برای آغاز به جست‌وجو به تلاش یکپارچه جامعه علمی نیازمندیم.»
