حضور گروه‌های تئاتری در شهرستان‌ها و ارتباطات فرهنگی
اجرای نمایش فقط یک دقیقه طول می‌کشه کاری از گروه هنری هوروش با متنی از زنده‌یاد مسعود سمیعی و به کارگردانی سیدعلی تدین صدوقی در سالن رحمدل مجتمع خاتم‌الانبیا (ص) رشت اجرا شد.
به گزارش هفت‌گرد و به نقل از هنر گیلان، تدین صدوقی ابتدا در خصوص چگونگی اجرای این نمایش برای اولین‌بار در رشت اظهار داشت: من تمام طول دوران کودکی و نوجوانی‌ام را در رشت گذراندم و به‌نوعی خودم را فرزند این دیار می‌دانم. کار نمایش را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با تئاتری‌های قدیم گیلان آغاز کردیم. با بهمن جهان‌طلب، نریمان ستارزاده، اسماعیل براری و… به‌نوعی اولین گروه تئاتری بعد از انقلاب را تشکیل دادیم. نمایش تیر غیب را در مدرسه شاپور سابق را اجرا کردیم. در ایام ماه محرم و ماه رمضان نمایش‌های مناسبتی مانند سپیده خون که درباره ضربت خوردن و شهادت حضرت علی (ع) را اجرا می‌کردیم. کارهایی در حوزه انقلاب و دفاع مقدس را روی صحنه بردیم. در تلویزیون گیلان نیز با استاد انوش نصر کارهای نمایشی و در رادیو گیلان با زنده‌یاد پوررضا گروه سرود را تشکیل دادیم و کارهای مختلف دیگر را در این حوزه انجام دادیم. مجموع این خاطرات گذشته و دلبستگی که به این دیار داشتم باعث شد قبل از تهران این نمایش را در رشت روی صحنه ببریم.
او ادامه داد: این کار در تیرماه در تالار حافظ تهران روی صحنه خواهد رفت. دوست داشتم حالا که بعد از ۳۵ سال به رشت بر می‌گردم، نمایشی را روی صحنه ببرم که برای اولین‌بار در اینجا اجرا می‌شود و تئاتری‌هایی که سابق با هم سابقه دوستی و همکاری داشتم را ببینم. برخی از این دوستان زحمات زیادی برای اجرا کشیدند مخصوصا بهمن جهان‌طلب و گروه خوب‌شان که از آنها تشکر می‌کنم.
تدین صدوقی در خصوص متن این اثر بیان کرد: نویسنده این کار، زنده یاد مسعود سمیعی است که از نمایشنامه‌نویسان خیلی خوب بود. او حدود ۷۰ نمایشنامه را نوشته است. زمانی که ما شروع به تمرین کردیم، هنوز در قید حیات بود. او از جانبازان شیمیایی کشور بود که مرداد ماه سال گذشته به درجه شهادت نائل شد. این متن کلا خارجی است و در فضای آمریکا رخ می‌دهد و در خصوص تاثیر مخرب دمکراسی غربی و آمریکایی روی جامعه و خانواده‌هاست. زن و شوهری که هرکدام نماینده یک جناح هستند. نمایش می‌خواهد بگوید که دمکراسی آمریکایی، می‌تواند حتی روی یک خانواده تاثیری بگذارد که یک زن و شوهر مدام در حال جنگیدن روی ثروت و همیت جامعه می‌جنگند و هیچ محبتی بین آنها وجود ندارد. دو سال روی این متن، تمرین کردیم تا الان به این شکل اجرا شود.
کارگردان این نمایش در خصوص استقبال از این تئاتر در دو روز ابتدایی اجرا گفت: تبلیغات محدودی در فضای مجازی داشتیم. انتظارم از استقبال خیلی بیشتر از این بود. انتظار داشتم تئاتری‌ها و علاقه‌مندان به تئاتر در رشت استقبال بهتری کنند. رشت سابقه تئاتری زیادی در کشور دارد و اولین تئاترها اینجا اجرا شده است و به‌نوعی خاستگاه تئاتر محسوب می‌شود. امیدوارم در روزهای آینده استقبال بهتری از این نمایش شود. شیوه کار جوری است که زندگی در آن جاری است و صحنه‌هایی که بیننده در لحظه غرق می‌شود و دو بازیگر را روی صحنه می‌بینید و ردپایی از نویسنده و کارگردان را نمی‌بینید. هم تلاش من و هم شهید مسعود سمیعی این بود که تفکر نویسنده جاری باشد، ولی حضور کارگردان و نویسنده حس نشود.
او خاطرنشان کرد: مجوز این نمایش را در تهران دریافت کردیم و صدور مجوز اجرا در رشت کمی زمان برد و با مساعدت اکبر صمدی‌نیا توانستیم آن‌را دریافت کنیم. ارشاد این سالن را در اختیار ما قرار داد. به‌نوعی حمایت از اثر، با در اختیار قراردادن سالن تمام شد. سوالی که وجود دارد این است که چرا گروه‌های تئاتری برای اجرا، از شهری به شهری دیگر می‌روند. چیزی که در تمام دنیا مرسوم است. هدف از این کار ایجاد ارتباط فرهنگی بین شهرهاست و این علم و آگاهی‌ها با هم مبادله شود. ارتباط بین سنت‌ها، پر شدن اوقات فراغت و… اتفاقات مثبتی است که رخ می‌دهد. برای اینکه این ارتباطات ایجاد شود، باید هزینه کرد. وزارت فرهنگ، حوزه هنری، استانداری، سازمان فرهنگی شهرداری و نهادهای متولی باید حمایت‌های مالی از ابن جریانات داشته باشند. چرا تلویزیون حتی در حد تهیه گزارش و خبر حمایتی نمی‌کند. وظیفه ارگان‌ها است که از این ارتباطات فرهنگی که جزو اهداف جمهوری اسلامی است حمایت کنند.
