«تو کجایی»، «الان کجایی»، «من کجا باشم» مضمون آهنگ‌های امروز ما شده است

خواننده پیشکسوت موسیقی سنتی ایران گفت: آهنگ‌های امروز به سمت مضامینی چون «تو کجایی»، «الان کجایی»، «من کجا باشم؟» رفته است، در صورتی‌که در گذشته اشعار به این شکل نبود و اگر پاپ هم بود شعرها محتوا داشت و شعرهایی سنگین و رنگین بود.

به گزارش هفت‌گرد، قاسم رفعتی در توضیح ریشه فعالیت خود در عرصه موسیقی و آوازخوانی گفت: در خانواده‌ای که با ادبیات سروکار داشتند به‌دنیا آمدم و صدا در خانه ما موروثی بود.

او افزود: پدرم می‌خواند و خوب هم می‌خواند و من هم صدایم اگر خوب باشد، دنباله همین صدای موروثی بوده است. ضمن این‌که از بچگی هم به موسیقی علاقه داشتم.

خواننده در ابتدا باید روی شعر کار کند

خواننده آلبوم خانه خورشید اظهار داشت: شاید دلیل این‌که کارم با دیگران تفاوت دارد این است که روی ادبیاتم هم بسیار کار کردم تا شعر صحیح بخوانم. خواننده در ابتدا باید روی شعر کار کند که شنونده از شعر لذت ببرد و بعد کار موسیقی خود را آغاز کند. موضوعی که امروز برعکس آن‌را می‌بینیم.

او بیان کرد: موسیقی سنتی امروز وضعیت خوبی ندارد. رادیو و تلویزیون اصلا به موسیقی اصیل ایرانی توجه ندارد و می‌بینید که اشعار و آوازها به چه سمتی رفته است؛ شعرهایی با مضامینی چون «تو کجایی»، «الان کجایی»، «من کجا باشم؟». در صورتی‌که در گذشته اشعار به این شکل نبود و اگر پاپ هم بود شعرها محتوا داشت و شعرهایی سنگین و رنگین بود.

رفعتی در توضیح این مطلب که چنین شکلی از خواندن ساده‌ترین کار در دنیای موسیقی است، عنوان کرد: این کاری‌که خواننده‌های جدید پیشه کرده‌اند بسیار راحت است اما کاری که نسل ما انجام می‌داد سخت بود. چرا که چیزی حدود یکی دو دهه زحمت داشت تا موسیقی ایرانی یاد گرفته و اجرا شود و شما یاد بگیری که بخوانی.

خواننده آلبوم ماه نمونه توضیح داد: امروز موسیقی «حرف زدن» شده است و عمده تصوری‌که از آن وجود دارد، ایجاد فضایی برای رقص است؛ البته این‌هم نوعی از موسیقی است که قطعا در زیرمجموعه کلیت موسیقی جایگاه دارد اما نه این‌که همه ابعاد آن‌را فرا بگیرد.

بچه‌های این نسل سازها را نمی‌شناسند

رفعتی در پاسخ به این پرسش که چرا سبک موسیقی غیرفاخری که این روزها باب شده طرفداران زیادی دارد، بیان کرد: یک غذا جلوی شما گذشته‌اند در حالی‌که سایر غذاها را نمی‌شناسید تا بخورید، در نتیجه انتخابی برای شما وجود ندارد. وقتی غذاها متنوع باشد شما انتخاب می‌کنید و این فرق دیروز و امروز است. در گذشته غذاهای روی میز (انتخاب‌های موسیقی) متنوع بود.

او تاکید کرد: بر این اساس چون گزینه دیگری وجود ندارد مردم هم چیزی‌که وجود دارد را دنبال می‌کنند. بچه های این نسل نی، فلوت، تنبک، و تار و … را نمی‌شناسند چرا که این ابزار را ندیده‌اند.

امروز همه برای پول کار می‌کنند

خواننده آهنگ سحرگاهان که برای دو دهه متوالی در زمان سحر ماه‌های رمضان از تلویزیون و رادیو پخش می‌شد در توضیح حس خود در مورد این آهنگ ابراز کرد: سحرگاهان آهنگی بود که دلی خوانده شد؛ در گذشته این‌گونه بود که وقتی یک آهنگساز آهنگی را می‌ساخت یا یک خواننده آهنگی را می‌خواند دنبال این نبودند که پولش چقدر است. آهنگ ساخته می‌شد بدون انتظار؛ چرا که نگرانی‌های اقتصادی به شکلی که امروز هست وجود نداشت. امروز همه برای پول کار می‌کنند به همین دلیل کارها محتوای قبل را ندارد.

تنها صداست که می‌ماند

قاسم رفعتی در سال ۱۳۲۴، در تهران به دنیا آمد. فراگیری موسیقی را از ۱۲ سالگی آغاز کرد و نزد مسعود حسنخانی رفت و مدت چهار سال به فراگیری گوشه‌ها و مقام‌های آواز ایرانی پرداخت. وی برای گسترش آموخته‌هایش، نزد محمود کریمی معلم و مربی آواز رفت و در این کلاس که وابسته به اداره هنرهای زیبای کشور بود، حدود ۷ سال تحصیل نمود.

جد قاسم رفعتی، «محمد صادق» متخلص به (رفعت سمنانی) صاحب دیوان شعر بوده و پدر او نیز از صدای شیوایی برخوردار بوده‌است.

او نخستین برنامه هنری خود را در برنامه «شما و رادیو» که در صبح جمعه‌ها پخش می‌شد اجرا کرد و سپس در برنامه‌های متعدد و گوناگون رادیو و تلویزیون حضور یافت. رفعتی از سال ۱۳۵۹ نزد شجریان رفت و زیر نظر او به تحقیقات در زمینهٔ دوره عالی آواز پرداخت.

قاسم رفعتی حدود بیست آهنگ خوانده که سازنده آن‌ها هنرمندانی چون: حسین یوسف زمانی، حسن یوسف زمانی، مهیار فیروزبخت، حسین فرهادپور و محمد عبدالصمدی بوده‌اند.