موفقیت دو طرح نسخه الکترونیکی و دارویاری نیازمند اراده مدیران ارشد وزارت بهداشت است

نظام سلامت و دارویی کشور، درگیر نوعی آشفتگی خاص است که اخیرا با دو طرح نسخه‌نویسی الکترونیکی و دارویاری، بر آشفتگی و طبعا مشکلات بیماران افزوده شده است؛ برخی پزشکان نسخه الکترونیکی را قبول ندارند و قیمت دارو مدام در حال افزایش است.

پایگاه خبری هفت‌گرد در این رابطه گفت‌وگویی اختصاصی داشته است با  دکتر محمدعلی محسنی بندپی نماینده مردم چالوس، نوشهر و کلاردشت و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی.

محسنی بندپی می‌گوید: یکی از مشکلات طرح دارویاری مسئله مهم «به روز کردن سیستم آی‌تی بیمارستان‌ها یا مراکز ارائه خدمات درمانی» است و طرح این پرسش که آیا این مسئله، جزو اولویت‌های وزارت بهداشت و درمان هست؟ آیا حتی اجرای نسخه‌نویسی الکترونیکی و جلوگیری از صدور نسخه‌های موازی و اضافی که هزینه‌های نظام سلامت را بیشتر می‌کند، پیشگیری شود هم جزو این الویت‌های این وزارتخانه هست؟ اگر هست که کنترل هزینه‌ای نظام سلامت در این وزاتخانه‌های پرهزینه کشور باید مد نظر مدیر ارشد این وزارتخانه باشد؛ منابع موجود در این وزاررتخانه باید مدیریت بشود و خود وزیر می‌تواند این مسئله را هم در سطح خود وزارتخانه حل کند و هم می‌تواند حتی در این زمینه از قدرت مجلس استفاده کند.

این نماینده مجلس با اشاره به این‌که کمیسیون بهداشت و درمان مجلس خرده طلب‌ها و یا سوخته طلب‌های وزارت بهداشت را وصول کرده، افزود بر اساس لایحه قوانین بودجه سالانه و قانون برنامه ششم،یک درصد ارزش افزوده باید از خزانه به‌صورت مستقیم به حساب وزارت بهداشت واریز شود. پرسش اساسی این است که از کل 17 هزار میلیارد درآمد سال گذشته از محل یک درصد ارزش افزوده چقدر به حساب وزارت بهداشت و درمان واریز شده؟ متاسفانه در 4 ماه نخست امسال نزدیک 11 هزار میلیارد تومان از محل یک درصدی ارزش افزوده باید به حساب وزارت بهداشت واریز می‌شد، اما این اتفاق نیفتاده.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس معتقد است که باید وزارت بهداشت مطالبه‌گری داشته و از همه نهادهایی که می‌توانند به وزارت بهداشت کمک کنند، کمک بگیرد تا منابع این وزارتخانه کامل شود تا جایی‌که دیگر هیچ عذرو بهانه‌ای از سوی این وزارتخانه مطرح نشود. پس به نظر من اگر بیمارستانی آی تی ندارد این مشکل وزارت بهداشت است. به اعتقاد من در هر کاری اگر مقام ارشد آن سیستم به اهمیت آن کار باور داشته باشد، می‌تواند به هر شکل ممکن مشکلات را رفع کرده و به مسئولیت‌های خودش عمل کند. مثل همین مسئله دارویاری و یا نسخه الکترونیک. محسنی بندپی می‌گوید:پرسش این است که چقدر خود وزارت بهداشت و درمان به دو مسئله مهم باور دارد و برای عملی کردن آن تلاش می‌کند؟یعنی الان این دو مسئله باید در الویت اول وزارت بهداشت باشد و برای حل و راه‌اندازی و روی غلتک انداختن این دو طرح مطالبه‌گری و درخواست کمک کند. راه نجات نظام سلامت ما از این آشفتگی موجود-گرانی دارو، کمبود دارو، کمبود پزشک، و …- برمی‌گردد به عدم اجرای درست دو طرح نسخه‌نویسی الکترونیک، پرونده الکترونیکی سلامت، نظام ارجاع و پزشک خانواده و در پی همه اینها طرح دارویاری .

اگر وزارت بهداشت و درمان تمام این مطالبات و اهتمام برای حل مشکلات را در یک پکیج قرار دهد، ما بهترین نظام سلامت دنیا را خواهیم داشت و هزینه‌های بسیار زیاد، حتما کمتر خواهد شد.

او در مورد این‌که اجرای طرح نسخه الکترونیکی در مناطق محرومی چون سیستان و بلوچستان با مشلات عدیده‌ای مانند با قطعی سیستم و نبود زیرساخته‌ای مختلف، با مشکل مواجه شده و نیز در مورد تغییر مداوم تعرفه داروها و نیاز طرح دارویاری به آپدیت، به مورد اراده مدیر ارشد این نظام اشاره می‌کند و چنین توضیح می‌دهد: من این مسئله را با یک مثال پاسخ می‌دهم: وقتی  صنعتی که نیازمند به آب زیاد هست، در منطقه کویری- که با مشکل کمبود آب مواجه است- راه‌اندازی می‌شود باید برگردیم به نوع تفکر و اراده مدیر ارشد آن منطقه؛ چرا باید مدیر ارشد یک منطقه کویری اجازه بدهد صنعتی که نیاز به آب فراوان دارد، در آن منطقه احداث شود؟ چون اراده این را دارد که برای آن صنعت از هر جا که شده آب تهیه کند.

در مورد نظام سلامت هم همین‌طور است. اگر اراده مدیر ارشد این نظام بر اجرای طرح نسخه نویسی الکترونیکی و دارویاری باشد، به هر طریقی که شده زیرساخت‌ها را فراهم می کند و بهانه و عذر نمی‌تراشد. تهیه و ایجاد زیرساخت در مناطق محروم واقعا کار سختی نیست. به شرط این‌که مدیریت ارشد وزارت بهداشت و درمان به طرح‌های مذکور باور داشته و ارداه‌اش را در این جهت به کار بگیرد.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در پایان با اشاره به مشکل گرانی دارو و نیاز به آپدیت طرح دارویاری گفت: در مورد طرح دارویاری هم که با توجه به گرانی مداوم دارو نیاز به آپدیت شدن سیستم‌ها دارد، من معتقدم این مسئله در حیطه وظایف سازمان غذا و داروی کشور است. اگر این سازمان نظارت و کنترل دقیقی داشته باشد هیچ داروخانه و شرکت تولیدکننده دارو بدون هماهنگی این سازمان نمی‌تواند نرخ و تعرفه‌های دارویی را افزایش دهد. یعنی افزایش قیمت دارو با نظارت سازمان غذا و دارو در تمام کشور برای تمام تولیدکنندگان دارو، باید یکسان و تحت نظارت باشد. اما در وضعیت فعلی چنین نظارتی وجود ندارد و قیمت دارو از داروخانه‌ای به داروخانه دیگر فرق می‌کند. این نشان‌دهنده ضعف ما در نظام سلامت و دارویی است.