چرا باید در اجلاس تغییرات اقلیمی شرکت کنیم؟
کمتر از یک ماه به یکی از مهمترین اجلاسهای محیط زیستی جهان یعنی کاپ ۲۹ باقی مانده است. به گزارش هفتگرد، این اجلاس محیط زیستی از تاریخ ۱۱ الی ۲۲ نوامبر میلادی مصادف با ۲۱ آبان لغایت ۲ آذرماه در باکو آذربایجان برگزار میشود. چشمانداز کاپ پیشرو، کنترل دمای متوسط زمین تا یک و نیم درجه سانتیگراد و پیگیری اقدامات اجرایی کنوانسیون تغییر اقلیم و همچنین پیشبرد موضوعات مالی ای است که شکلگیری آنها از کاپ های پیشین رقم خورد.
کشور عزیز ما ازیکطرف تحتتأثیر عوامل اقلیمی است و از طرف دیگر جزو ده کشور انتشاردهنده گازهای گلخانهای است. بیشتر از ۸۶ درصد از انتشار گازهای گلخانهای کشور از بخش انرژی است. طبق آخرین ترازنامه کشور در سال ۱۴۰۰، در میان بخشهای مختلف اقتصاد، بیشترین سهم از انتشار گاز دیاکسیدکربن را بخش نیروگاهی با ۳۲ درصد به خود اختصاص داده است.
ایران بهعنوان یکی از نقاط تولد و نضج حقوق بینالملل محیطزیست، با قرار گرفتن در یکی از مناطق متأثر از پیامدهای تغییر اقلیم، در ادوار قبل یکی از اعضای فعال در مذاکرات کنوانسیون تغییر اقلیم بوده است و منافع کشور همراستا با منافع کشورهای درحالتوسعه مانند کشورهای عضو اوپک، گروههای G77+China و کشورهای درحالتوسعه همفکر (LMDC) پیش رفته است. ازاینرو در صورت تقویت فضای دیپلماسی محیط زیستی، میتوان برای منافع ملی در قالب گروههای فوق بهره برد.
آنچه که بیش از هر چیز، میبایست همت فعالان و مسئولان این عرصه باشد، تمرکز بر موضوعات مورد اهمیت اجلاس پیش روست که از جمله آنها گذار عادلانه Just Transition و برنامه اجرایی شرمالشیخ در زمینه کاهش بلندپروازانه انتشار گازهای گلخانهای به همراه موضوعات تأمین مالی خصوصاً تعیین هدف جمعی جدید برای تأمین مالی و مسائل مربوط به صندوقهایی ضرر و زیان، GEF و GCF است.
جمهوری اسلامی ایران بهرغم همه محدودیتها و تحریمهای ناعادلانه، تاکنون اقدامات ملی مناسبی در اجرای مفاد کنوانسیون تغییر اقلیم انجام داده است. از جمله اهم این اقدامات میتوان به تدوین سند اقتصاد کم کربن، تدوین برنامه راهبرد ملی تغییر اقلیم، درج موضوع تغییر اقلیم در قالب بند الحاقی به ماده ۲۲ برنامه هفتم توسعه کشور و تشکیل کارگروه ملی تغییر اقلیم با حضور دستگاههای ذیصلاح طبق آییننامه مصوب هیئت وزیران اشاره نمود.
از موضوعات بااهمیت برای کشور در مذاکرات تغییر اقلیم باتوجهبه رویکرد جدید آن تأکید بر شرایط آسیبپذیر کشور در مواجهه با عوارض تغییر اقلیم، مقابله با مسئله گردوغبار کانونهای فرامرزی و تحریمهای ظالمانهای است که مانع ورود تکنولوژی و کمکهای فنی برای اجرای هر چه بیشتر مفاد کنوانسیون میشود.
در بیست و نهمین کنفرانس اعضا (COP29)، حضور فعال نمایندگان کشور در این رویداد و ارائه دستاوردهای ملی در زمینه تغییر اقلیم و بیان تأثیرپذیری بالای کشور از اثرات تغییر اقلیم امری ضروری است. عدم حضور میتواند کشور را از فرصتهایی همچون جذب حمایتهای مالی بینالمللی روزافزون مرتبط با تغییر اقلیم بالاخص حمایتهای ذیل کنوانسیون تغییر آبوهوا که سایر کشورهای آسیبپذیر از آن استفاده میکنند محروم نماید.
بی شک برای مهار روند روبهرشد مصرف انرژی و بهتبع آن افزایش آلایندهها و همچنین انتشار فزاینده گازهای گلخانهای، راهاندازی نظام اندازهگیری، گزارشدهی و راستیآزمایی (MRV)، بازار تبادل انتشار و کاهش انتشار با اقدامات بهینهسازی مصرف انرژی و توسعه تجدیدپذیرها از محورهایی است که میتواند با تقویت تعاملات جهانی و دیپلماسی فعال محیطزیست موجبات مدیریت و سازگاری با تبعات تغییر اقلیم را در پی داشته باشد.
