«بوتریسمو» سبک خاص نقاش اهل کلمبیا
«فرناندو بوترو» نقاشی است که با بهره بردن از سبکی خاص آثار هنری قابل‌توجهی خلق کرده است. در بین آثار او شاهکارهای مشهور دنیای هنر نیز به چشم می‌خورند.
به گزارش پایگاه خبری هفت گرد، «فرناندو بوترو» هنرمندی است که برخی از آثار خود را با الهام از آثار هنری کلاسیک یا بهتر است بگوییم در قالب بازآفرینی آثار هنر کلاسیک خلق کرده است. واضح است که «بوترو» شیفته به تصویر کشیدن سوژه‌های مختلف در ابعادی بزرگتر از ابعاد واقعی آنها است. اگر هر یک از آثار این هنرمند را تماشا کرده باشید می‌دانید که این نخستین ویژگی است که در آثار او به چشم می‌آید. او به روشی نقاشی می‌کشد که به سختی می‌توان سبک نقاشی او را با هنرمند دیگری اشتباه گرفت.
این هنرمند تجسمی اهل کلمبیا در سال ۱۹۳۲ متولد شده است. او تمام نقاشی‌هایش را با ویژگی‌هایی که امضای خاص او محسوب می‌شوند، خلق کرده است.
سبکی که او برای خلق این نقاشی‌ها مورد استفاده قرار می‌دهد با نام «بوتریسمو» شناخته می‌شود. او از همان دوران کودکی به هنر علاقه‌مند شد و نخستین آثارش را در سن ۱۶ سالگی به نمایش گذاشت. او که تحت تاثیر هنرمندان چیره دست اسپانیایی همچون «ولاسکز» و «فرانسیسکو گویا» قرار گرفته بود، نخست به بارسلونا و سپس به مادرید رفت و در آنجا به تحصیل در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای سان فرناندو مشغول شد.
در سبک «بوتریسمو» انسان‌ها و اشکال مختلف در ابعاد بزرگ و اغراق‌شده به تصویر کشیده می‌شوند؛ به نحوی که می‌توانند با توجه به موضوع نقاشی، طنزآمیز باشند و یا انتقادات سیاسی را به نمایش بگذارند.
از «بوترو» به عنوان مشهورترین هنرمند زنده اهل آمریکای لاتین یاد می‌شود که آثارش در برخی از پربازدیدترین نقاط جهان به نمایش گذاشته می‌شوند.
تعدادی از آثار هنری قابل‌توجه این هنرمند با الهام از نقاشی‌های مشهور تاریخ:
تابلو نقاشی «ندیمه‌ها» اثر «بوترو» که در سال ۱۹۸۲ خلق شده است، شاهزاده «مارگارت ترزا» از دربار اسپانیا را به تصویر می‌کشد. او این تابلو نقاشی را با الهام از «ندیمه‌ها» اثر «دیه‌گو ولاسکز» خلق کرده است که یکی از مرموزترین پرتره‌های گروهی تاریخ هنر است.
این تابلو یکی دیگر از شاهکارهای «بوترو» است که با الهام از تابلو نقاشی «پرتره آرنولفینی» اثر «ون دایک» خلق شده است. اشیاء داخل اتاق نقاشی «آرنولفینی» تاحدی کمتر از اشیاء اتاق نقاشی اصلی است؛ با این حال نقاشی «بوترو» تمام اشیا نمادین و مهم از جمله آینه، سگ، کفش‌ها و پرتقال‌ها را در بردارد.
تفاوت نسخه «مادمازل کارولین ریویر» اثر «بوترو» با نسخه اصلی آن است که در نقاشی جدیدتر تمرکز بر روی سوژه اصلی است و اثری از منظره به چشم نمی‌خورد. نقاشی اصلی در سال ۱۸۰۶ و توسط «ژان اگوست دومینیک انگر» خلق شده است.
مشهورترین اثر بوترو در حقیقت همان «بازآفرینی» تابلو نقاشی مشهور «مونالیزا» است.
مسلما آثار «بوترو» فقط به بازآفرینی شاهکارهای مشهور محدود نمی‌شود. آثار او در دوره‌هایی به شدت با موضوعات سیاسی درآمیخته شده بودند. او در حوالی دهه ۹۰ میلادی مجموعه آثاری را خلق کرد که بر خشونت‌هایی که کلمبیا به دلیل مسائل مرتبط با مواد مخدر شاهد آنها بود، تمرکز داشت. یکی از این نقاشی‌ها که «مرگ پابلو اسکوبار» نام دارد، «اسکوبار» قاچاق‌چی مشهور موادمخدر اهل کلمبیا را به تصویر می‌کشد که هدف گلوله قرار گرفته است.
اما «بوترو» فقط یک نقاش نیست. در بین آثار او مجموعه‌ای از مجسمه‌های تپل نیز دیده می‌شود. با اینکه تعداد زیادی از مجسمه‌های این هنرمند در «مدلن» شهر زادگاهش به چشم می‌خورد، تعدادی از مجسمه‌های او در خیابان‌ها و اماکن عمومی شهرهای مختلف دنیا همچون نیویورک، پاریس، بارسلونا، مادرید و… قرار داده شده‌اند و هر روز جمعیت زیادی از همگی آنها بازدید میکنند.
«بوترو» زمانی خود را «کلمبیایی‌ترین هنرمند در بین هنرمندان کلمبیایی» توصیف کرد. اغلب آثار این هنرمند شامل مضامین مرتبط با سنت‌های کلمیبا هستند و در حقیقت می‌توان از آثار او به عنوان راهنمایی برای آشنایی با تاریخچه و فرهنگ کلمبیا استفاده کرد. او در آثارش به سنت‌هایی همچون گاوبازی، موسیقی و حتی ادبیات اشاره کرده است.
«بوترو» اکنون ۹۰ ساله است.
