دریاچه فراخین؛ قطعه‌ای جامانده از بهشت
آیا می‌دانید دریاچه فراخین کجاست؟ دریاچه فراخین در نزدیکی روستای وِیسَر از توابع نوشهر واقع شده. فراخین حقیقتا قطعه‌ای جامانده از بهشت است. دریاچه در دل جنگل قرار گرفته و با درختان سرسبز هیرکانی احاطه شده. مکانی بکر با مناظر فوق‌العاده گیرا و مسحور کننده.
ویژگی‌های فراخین
فراخین در ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته. به دریاچه فراخین؛ تالاب فراخین هم می‌گویند؛ به این دلیل که دریاچه چندان وسیع نیست. فراخین با طول ۱۳۰ متری و عرض ۳۵ متری؛ حدود نیم هکتار مساحت دارد. این تالاب زمردین در میانه جاده جنگلی نوشهر به بخش کُجور واقع شده است.
آب دریاچه فراخین از دو منبع تامین می‌شود؛ یکی چشمه‌ای در بالادست آن به همین نام و دیگری از بارش باران و برف.
اگر تا به حال از فراخین بازدید نکرده‌اید عجیب نیست. تا همین چند سال پیش این مکان برای عموم ناشناخته بود. فراخین در موقعیتی دور از دسترس در دل جنگل پنهان است و با وجود مسیر خاکی، نیمی از سال راهش هموار نیست. همچنین درختان مسیر بلند و انبوه‌اند و یافتن دریاچه به راحتی ممکن نیست.
دریاچه فراخین به نام تالاب ارواح هم مشهور است؛ به دلیل این که راهی پر پیچ و خم دارد، در این راه و کنار دریاچه، سنگ‌ها و درختان خزه بسته‌اند، تالاب آبی تیره رنگ دارد و خیلی از اوقات محیطش مه‌آلود است.
موقعیت دوردست فراخین موجب شده که هوا و محیطی تمیز و مناظری بکر داشته باشد.
خود دریاچه با حصاری سبز از درختان سر به فلک کشیده محدود شده. انعکاس درختان روی دریاچه دیدنی‌ست؛ پس دوربین‌تان را فراموش نکنید. تنها از روی دریاچه می‌توان آسمان را بی‌واسطه دید. صدای پرندگان گوش و هوش شما را به خود مشغول می‌کند و آرامش آنجا تجربه‌ی کم‌نظیری برایتان رقم خواهد زد.
جذابیت‌های سفر به فراخین
از جذابیت‌های منطقه؛ پیاده‌روی در جنگل و محیط اطراف دریاچه است. محیط جذابیت زیادی برای عکاسی دارد. هر گوشه‌ای که بنگرید موقعیتی جذاب و خوش عکس دارد. در این طبیعت‌گردی قایق بادی همراهتان داشته باشید. آمدن کنار دریاچه بدون به آب زدن؛ تشنه از لب چشمه برگشتن است. اگر شنا هم بلد باشید که خوش به حالتان.
اگر اهل تورهای طبیعت‌گردی و تیم‌های دوچرخه‌سواری هستید؛ دریاچه فراخین مکان مناسبی است. مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی را می‌توانید از روی نقشه آنلاین گوگل پیدا کنید.
جاهای دیدنی فراخین
در نزدیکی دریاچه فراخین آبشارها و چشمه‌هایی وجود دارد که مانع از تک بعدی بودن سفرتان می‌شود. دره‌های سرسبز و خیره‌کننده‌ای در هر زاویه خود را نمایان می‌کند.
آبشار دارنو وِلِرده
آبشار دارنو مجموعه‌ای از ۷ آبشار کوچک و بزرگ است که در محدوده فراخین قرار گرفته‌اند. این منطقه پوشیده از درختان بلند توسکاست. درختان در حاشیه‌ی رودخانه جا خوش کرده‌اند.
روستاهای اطراف فراخین
روستای کندلوس در حدود ۴۵ کیلومتری تالاب است. روستاهای ویسر و دلسم هم جذابیت‌های خاص خود را دارند. خانه‌های روستایی و زندگی و فرهنگ‌شان برای شهرنشینان قطعا جذاب و کنجکاوی برانگیز است.
خانه‌های سنتی این حوالی به سر خُنه و کَلچو خُنه معروف‌اند. دیواره این خانه‌ها از کاهگل و چوب است و سقف آن نیز از تکه چوب‌هایی به نام لَت پوشانده می‌شود. در مناطق دیگر شمال هم این اسلوب خانه‌سازی رواج دارد.
مسیرهای دسترسی و نحوه سفر به فراخین
دریاچه فراخین کجاست؟
استان مازندران، شهرستان نوشهر، بخش کجور، روستای ویسر
مسیر دسترسی به دریاچه فراخین
فاصله تهران تا فراخین ۲۲۰ کیلومتر است. از تهران به سمت جاده چالوس حرکت کنید، ۷ کیلومتر بعد از مرزن‌آباد به فرعی کجور بپیچید. پس از طی ۳۰ کیلومتر ابتدا به دلسم و سپس ویسر می‌رسید. بعد از ویسر مسیر خاکی‌ست. کمتر از ۱۵ کیلومتر راه پرپیچ‌وخم دیگر تا دریاچه فراخین باقی مانده است. دریاچه بعد از قسمتی از مسیر قرارگرفته که ارتفاع کمتری نسبت به زمین اطرافش دارد و با یک فرعی از مسیر خاکی جدا می‌شود. باید مواظب باشید که از آن عبور نکنید.
اگر به نوشهر نزدیکتر هستید، باید از سمت چالوس وارد کمربندی نوشهر شوید و به سمت فرعی جاده معدن نوشهر بپیچید. بعد از حدود ۲۰ کیلومتر در دل جنگل به دریاچه فراخین می‌رسید.
مسیر دسترسی به آبشار دارنو
برای رسیدن به آبشار از دریاچه به جاده برگشته و مسیر را ادامه دهید تا به دو راهی برسید. از مسیر سمت راست بروید تا به تابلو دارنو ولرده برسید. بعد از طی مسیری کوتاه به رودخانه می‌رسید. از اینجا به بعد باید پیاده بروید. این مسیر دلچسب از کنار رودخانه می‌گذرد. جاهایی نیاز به عبور از عرض رودخانه است. باید از روی تنه درختان قطع شده که به پل تبدیل شده‌اند بگذرید. ابتدا به یک آبشار کوچک می‌رسید. از اینجا تا آبشار اصلی دارنو حدود نیم ساعت پیاده‌روی دارید. دومین آبشار، بلندترین آن‌هاست. این آبشار حدود ۲۵ متر ارتفاع دارد و جلوه‌های ناب و حیرت‌انگیز از طبیعت را نمایش می‌دهد. خود را از دیدنش محروم نکنید.
حتما از یک محلی یا ایست بازرسی که در ابتدای مسیر خاکی ویسر هست؛ ادامه مسیر را دقیق بپرسید. چون فراخین از جاده خاکی کمی فاصله دارد و احتمال گم کردن مسیر بسیار زیاد است.
در فصول سرد و بارانی رفت‌وآمد مشکل است و به ماشین‌های آفرود و دو دیفرانسیل نیاز دارد. اما در فاصله‌ی بهار تا پاییز کیفیت جاده نسبتا خوب است و با ماشین‌های سواری معمولی هم رفت‌وآمد ممکن است.
اقامت در فراخین
برای اقامت در این سفر چند انتخاب دارید:
- اطراق در طبیعت اولین گزینه است.
- می‌توانید از خانه‌های محلی روستاهای اطراف همچون دلسم و ویسر استفاده کنید.
- مهمانسراهای شهرهای اطراف گزینه‌ای دیگر است.
- اگر انتظار فضایی راحت‌تر را دارید، اماکن اقامتی روستای گردشگری کندلوس انتخاب مناسبی برای شماست. کندلوس از ویسر ۲۷ کیلومتر فاصله دارد.
خوراک
در صورتی که در روستاهای اطراف گشتی بزنید از نان‌های محلی و غذاهای شمالی همچون میرزا قاسمی و باقلاقاتوق، ماست و دوغ محلی بی‌نصیب نخواهید ماند.
هزینه‌های سفر
سفر به فراخین سفری کم هزینه است.
توصیه‌های سفر
اگر برای اولین بار است که به این مکان سفر می‌کنید:
- مسیر را با یک راهنما طی کنید.
- دریاچه هیچ‌گونه تابلوی راهنمایی ندارد پس به مسیر دقت کافی داشته باشید.
- کفش مناسب پیاده‌روی در جنگل بپوشید.
- لباس بارانی و ضد رطوبت برای فصول پر باران همراه داشته باشید.
- زیرانداز، چادر و در صورت تمایل به اقامت در طبیعت کیسه خواب و پتوی مسافرتی برای اطراق با خود ببرید.
- وسایل و خوراکی‌های لازم را در شهر و روستاهای اطراف تهیه کنید.
- در مسیر خاکی تلفن همراه آنتن نمی‌دهد؛ قبل از سفر نزدیکان‌تان را مطلع کنید.
- در صورت برپا کردن آتش پیش از ترک محل حتما از خاموش شدن آن مطمئن شوید.
- کیسه زباله را فراموش نکنید.
بهترین فصل سفر به فراخین
در هر فصلی از سال فراخین زیبایی‌های خاص خود را دارد.
فصل بهار و تابستان
دریاچه از اوایل اردیبهشت تا انتهای شهریور در پرآب‌ترین زمان خود است. سرسبزی منطقه در این موقع چشمگیر است. سفر در این موقع از سال برای همه مقدور است.
فصل پاییز
دریاچه و محیط اطراف رنگین از برگ‌های پاییزی است. زمین و درختان پوشیده از رنگ‌هاست و انعکاس درختان در آب جادویی‌ست. جاده در این موقع به علت بارش‌ها لغزنده و نیازمند ماشین‌های مناسب است. سفر در هنگام بارندگی توصیه نمی‌شود.
فصل زمستان
اگر چه منطقه در این فصل هم زیبایی‌های خاص خود را دارد ولی به علت برف‌گیر بودن و نبود امکانات، سفر در زمستان توصیه نمی‌شود؛ مگر این که تجربه کافی و تجهیزات لازم با خود داشته باشید.
مسیر در این فصل بسیار لغزنده است. در زمان بارش برف سفر نکنید. سعی کنید حداقل دو هفته از آخرین برف فراخین گذشته باشد. داشتن زنجیر چرخ از ملزومات این فصل است.
لطفا به وقت طبیعت‌گردی، حتما نکات زیر را رعایت کنید:
- حتما کیسه‌‌های زباله بزرگ به همراه داشته باشید و به معنی واقعی، نه چیزی از طبیعت بردارید و نه چیزی در آن برجای بگذارید. اگر همه‌ی مردم بخواهند چنین کاری بکنند از طبیعت چیزی باقی نمی‌ماند. (همان‌طور که خیلی مکان‌ها تا الان تخریب شده‌اند.)
- زباله‌هایی مثل پوست میوه، پوست تخمه و زباله‌های تجزیه‌پذیر دیگر، همچنان زباله هستند و نباید در طبیعت جا گذاشته شوند. تصور کنید تعداد زیادی گردشگر زباله‌های ارگانیک خود را در طبیعت رها کنند. طبیعت در کوتاه مدت ظرفیت بازیافت این همه زباله‌ی ارگانیک را ندارد.
- لطفا در طبیعت سکوت را رعایت کنید و آرامش مکان طبیعی را با بلند کردن صدای موسیقی و برگزاری جشن و میهمانی به هم نزنید. این احترام به اکوسیستم و البته گردشگران دیگری است که برای لذت بردن از سکوت به طبیعت سفر کرده‌اند.
- لطفا در گروه‌های خیلی بزرگ سفر نکنید. برای رفتن به طبیعت یک گروه دوستی در دو یا سه ماشین کافیست، ورود یکباره‌ی جمعیت بزرگ به مکان طبیعی سرعت تخریب را بیشتر می‌کند.
- لطفا به هنگام کمپ زدن و اطراق شبانه در طبیعت، آرامش محل را با نورهای قوی و موسیقی بلند برهم نزنید. روشنایی کمپ و سر و صدا را حداقل نگه دارید و به طبیعت و به دیگر گردشگران احترام بگذارید.
- لطفا تا جایی که ممکن است در طبیعت آتش روشن نکنید. اگر این کار را کردید، کنترل شده، کوچک و با مصرف حداقل مقدار هیزم باشد. حتما به هنگام ترک کردن کمپ، با آب کافی از خاموش شدن کامل آتش اطمینان حاصل کنید.
- لطفا هرجا مرتع سرسبز و زیبایی دیدید با ماشین از وسط آن رد نشوید. اساسا لازم نیست همیشه چشم‌اندازهای زیبا را پیاده یا با ماشین فتح کنیم! خیلی اوقات از دور تماشا کردن و عکس گرفتن لذت بیشتری دارد.
- لطفا به خصوص وقتی جاده شلوغ است، درست رانندگی کنید. لازم نیست همیشه تخت گاز برانیم، لازم نیست دائما در تلاش برای سبقت گرفتن از ماشین جلویی باشیم تهیه: مهرداد افسری
