آیا «زایندهرود» به نقطه پایان نزدیک است؟
رودخانه زایندهرود یکی از مهمترین رودخانههای ایران است که از استانها و شهرهای مختلفی میگذرد؛ حال این رودها مدتهاست بد است!
به گزارش هفتگرد، اینجا نقطه پایان مسیر طولانی زایندهرود است؛ جایی که پس از طی حدود ۴۰۰ کیلومتر از نقطه آغاز سفرش از دامنههای خاوری ارتفاعات زاگرس و عبور از یک راه طولانی، پر پیچوخم و دشوار، در روزگاران گذشته در این نقطه پایان، آرام میگرفته است. زایندهرود برای اولین بار در سال ۷۹ دچار کم آبی شد و به مرور جریان این رودخانه دائمی کمتر و کمتر شد، با برداشتهای غیرمجاز بالادست و سوءمدیریت به رودخانهای فصلی تبدیل شد و در دهه ۹۰ بارها با خشکی کامل زایندهرود مواجه شدیم. ما بین سالهای ۹۹ و ۱۴۰۰ در عرض ۱۸ ماه ۲ بار به مدت هفت روز زایندهرود جاری شد و در بهمنماه سال ۱۴۰۱ به مدت ۱۰ روز برای کشاورزان شرق اصفهان باز شد که دو روز تا رسیدن آب به کانالهای کشاورزان زمان برد و عملاً هشت روز آب تحویل کشاورزان شرق اصفهان شد. از بهمنماه ۱۴۰۱ تا به امروز حقابه کشاورزان شرق در پنج مرحله و به مدت ده روز تحویل داده شد و این میزان آب بهقدری بود که در سال آبی جاری، تنها ۳۰ درصد اراضی شرق اصفهان زیر کشت غله و گلرنگ رفت. البته به گفته کشاورزان باتوجهبه نوسانات تحویل آب، بخشی از این اراضی چرای دام شد و کشت آنها آسیب دید.