تامین معلم ثابت برای عشایر طی یک برنامه ۳ ساله
وزیر آموزش‌‌وپرورش گفت: تلاش ما این است که برای عشایر معلم ثابت در نظر گرفته شود و به‌تدریج در یک برنامه سه ساله معلم عشایر را تأمین کنیم. در کنار این موضوع باید برای حضور عشایر در جامعه دانش‌بنیان نیز برنامه‌ریزی کرد.
به گزارش هفت‌گرد، یوسف نوری در افتتاحیه بیست‌ویکمین اردوی دانش‌آموزان پسر عشایر سراسر کشور که امروز، ۲۱ تیر، در اردوگاه ثامن‌الحجج(ع) مشهد برگزار شد، اظهار کرد: عشایر محروم نیستند؛ آن‌ها تولیدکننده هستند و ما شهری‌ها نان‌خور آنان هستیم. ما به عشایر افتخار می‌کنیم زیرا آن‌ها به فرموده امام خمینی(ره) ذخایر انقلاب هستند.
او افزود: عشایر از نظر ما یک قوم یعنی قوم تولیدکننده هستند. بر اساس آمار در کل کشور حدود ۹۲ ایل و ۴۵۴ طایفه داریم. متاسفانه جمعیت روستایی و خصوصا عشایری ما رو به کاهش است. بخشی از این قضیه به دولت بازمی‌گردد که باید زمینه را برای خدمات اجتماعی در دورترین نقاط فراهم کند و بخش دیگری از این قضیه به دلیل جذبه‌های کاذب زندگی شهری است.
وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: اولین و مهم‌ترین کاری که باید انجام دهیم، فراهم کردن فرصت برابر آموزشی و تربیتی برای عشایر است. به گفته رهبر مسأله عشایر در کشور ما یکی از مسائل حساس و مهم است. عشایر ما مردمانی صادق، بااخلاص، راستگو، شجاع و دور از نیرنگ و خدعه هستند. همچنین رئیس‌جمهور در رابطه با عشایر گفته عشایر همواره در عرصه‌های دفاع و حمایت از انقلاب، نظام اسلامی، آرمان‌ها و ارزش‌ها خوش درخشیده‌اند. عشایر همواره با جان و مال و هستی خود از انقلاب حمایت کرده‌اند و امروز نیز حرکت عظیم اقتصادی آن‌ها نقش مؤثری در تحقق رونق اقتصادی کشور دارد.
او با اشاره به سخنان معاون وزیر کشاورزی در جلسه روز گذشته‌اش با خویش نیز عنوان کرد: اگر سواد عملکردی داشته باشیم، می‌توانیم میزان تولید محصولات کشاورزی و روستایی را تا ۲۰ برابر افزایش دهیم. اگر بتوانیم در بخش کشاورزی مملکت را به خودکفایی برسانیم، مطمئن باشید در تمام بخش‌ها به خودکفایی خواهیم رسید. این حرکت تنها با تغییر از رویکرد حافظه‌محوری به رویکرد دانش‌بنیان امکان‌پذیر است. ما باید این زمینه را برای دانش‌آموزان عشایر فراهم کنیم.
وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه محصولات عشایری نشانه تاریخ کهن آنان و همت ایشان برای تأمین نیاز جامعه است، عنوان کرد: این محصولات باید تجاری‌سازی شده و باید آن را به گونه‌ای تبلیغ کنیم که به دست مصرف‌کننده برسد. تاکنون این دو کار انجام نشده زیرا عشایر صرفا به عنوان تولیدکننده شناخته شده‌اند.
