هفت اثر هنری مشهور که تخریب شده اند

به گزارش هفت گرد تخریب اثر هنری برای دیده شدن و رساندن پیام جریان های اعتراضی به یکی از رسوم اعتراضی تبدیل شده است که دنیای هنر را با چالشی جدی در قرن اخیر مواجه کرده است. وندالیسم هنری این روزها به جریانی بدل شده است که آثار مطرح هنری را با تخریب و نابودی مواجه کرده است.

در این شماره هفتانه به هفت اثر هنری مطرح که بر اثر وندالیسم هنری مورد تخریب قرار گرفته اند می پردازیم.

1- تخریب پیتا اثر میکل آنژ با اصابت چکش (1972)

یکی از معروف ترین آثار تخریب شده در این لیست هفتانه به مجسمه پیتا اثر میکل آنژ بر می گردد که تنها 12 ضربه چکش آن را تا مرز نابودی برد.

در سال 1972، لازلو توث، زمین شناس، 12 ضربه به این مجسمه وارد کرد و بینی مریم باکره را کوبید و پوشش سر او را با فرورفتگی های ایجاد شده رها کرد.

موزه واتیکان در یک پروسه 10 ماهه ترمیم این مجسمه را انجام داد و طی این ترمیم 3 تکه بینی و 100 خرده باقی مانده از اصابت چکش را جمع آوری کردند.

بسیاری معتقدند که دنیای هنر در مورد این اثر خوش شانس بوده اند چرا که اگر توث از زاویه ای دیگر با اثر برخورد می کرد بدون شک سر مری را از تنش جدا می کرد.

در نهایت این اثر بازسازی شد و در پشت شیشه های ضد گلوله به نمایش گذاشته شد. توت توسط دادگاه از نظر اجتماعی خطرناک تشخیص داده و در بیمارستان روانی بستری شد، سپس پس از دو سال آزاد شد و از ایتالیا به استرالیا تبعید شد.

2- مونالیزا لئونارد داوینچی با اسپری رنگ می شود (1974)

مونالیزای لئوناردو داوینچی به سادگی نمی تواند استراحت کند. تنها در 110 سال گذشته، او را دزدیدند، فنجان چای به سمت آن پرتاب شد و تقریباً تکه تکه کردند. اما خاطره انگیزترین خرابکاری این قطعه مربوط به یک زن ژاپنی به نام توموکو یونزو و یک قوطی اسپری رنگ بود.

در سال 1974، این اثر با تور از موزه لوور پاریس به موزه ملی توکیو رفت.

اقداماتی که برای کنترل جمعیت برای بازدید از این اثر هنری ایجاد شده بود، موجب اعتراض فعالان معلولیت شد و آن را تبعیض آمیز می‌دانستند.

یونزو که از موضوع خشمگین بود در تلاشی تا حدودی ناموفق، سعی کرد مونالیزا را با اسپری رنگ کند.

محاکمه‌ای که پس از بازداشت او انجام شد، در ژاپن به یک رویداد مشهور تبدیل شد. او در نهایت مجبور شد 300000 ین بپردازد و موزه ملی مجبور شد روزی را اختصاص دهد که معلولان بتوانند از این نقاشی بازدید کنند.

3- نگهبان شب رامبراند توسط فرستاده خدا قطع می شود (1975)

در سال 1975، بزرگترین نقاشی رامبراند، نگهبان شب (1642)، توسط مردی که چاقوی نان به دست داشت، هدف قرار گرفت. او گفت که او توسط «خداوند» که به او دستور داده بود قطعه را برش دهد به موزه ریکس آمستردام فرستاده شود. اگرچه نگهبانان در ابتدا سعی کرده بودند او را نگه دارند، اما صحنه دراماتیک زمانی رخ داد که او با موفقیت قطعه ای به اندازه یک پا را از نقاشی جدا کرد. پی جی ون تیل، مدیر موقت موزه در آن زمان به نیویورک تایمز گفت: «ما باید نتیجه بگیریم که بوم به شدت آسیب دیده است. از آنجایی که این اثر قبل از خرابکاری در شرایط بسیار خوبی قرار داشت، مرمت‌کنندگان موزه توانستند نقاشی را در عرض چهار سال به شکل اولیه‌اش برگردانند – اگرچه این امر مانع از این نشد که مرد دیگری همان اثر بعدها با یک ماده شیمیایی ناشناخته در 1990 هدف قرار دهد.

4- یک دانشجوی هنر کانادایی روی دو شاهکار استفراغ می کند (1996)

همانطور که موزه هنر مدرن آن را توصیف کرد، در ابتدا تصور می شد که این یک «حادثه ناگوار» است. در سال 1996، جوبال براون، دانشجوی هنر کانادایی به آن موسسه نیویورک رفت و بر روی یک نقاشی انتزاعی از پیت موندریان، رنگ آبی را استفراغ کرد. معلوم شد که چند ماه قبل، او کاری مشابه انجام داده بود و به نقاشی رائول دوفی در گالری هنری انتاریو، رنگ قرمز پرتاب کرده بود. (هیچ یک از نقاشی‌ها در این فرآیند آسیب ندیدند.) حتی با توجه به اینکه هر دو نهاد علیه او اقدام قانونی می‌کردند، به نظر می‌رسید که براون به اعتراض‌هایش افتخار می‌کرد، اعتراض‌هایی که به گفته او برای براندازی فرهنگ «بورژوایی» بود. او در ابتدا این اکشن‌ها را به‌عنوان یک سه‌گانه برنامه‌ریزی کرده بود، در مورد سومی که شامل بازگرداندن رنگ زرد به اثری بی‌نام بود، اما آخرین مورد هرگز محقق نشد.

5- بنکسی اثر هنری خود را در حراج تکه تکه می کند (2018)

بنکسی هنرمند خیابانی گریزان مدت‌هاست که به نمایش هنرهای غیرمنتظره در مکان‌های غیرمنتظره شهرت دارد، اما تحریک‌کننده‌ترین ژست او زمانی رخ داد که آثار هنری خود را خراب کرد. این اثر، تابلوی دختری با بادکنک در سال 2006، در سال 2018 در حراجی در ساتبی در لندن به فروش رفت و به قیمت 1.1 میلیون پوند (1.4 میلیون دلار) فروخته شد. چند ثانیه پس از پایین آمدن چکش، به نظر می‌رسید که نقاشی از قابش می‌لغزد و تا حدی خودش را خرد می‌کند. این که آیا خانه حراج از قبل از این شیرین کاری مطلع شده بود یا نه، حتی با وجود اظهاراتی که مقامات این خانه اظهاراتی داشتند که به نظر می رسید باعث تعجب شود، مشخص نبود.

الکس برانزیک، رئیس هنر معاصر ساتبی در اروپا، می گوید: «به نظر می رسد که ما به تازگی اثر بنکسی را دریافت کرده ایم. دختری با بادکنک اکنون در حالت نیمه تخریب شده خود به عنوان اثری کاملاً متفاوت وجود دارد که بنکسی آن را Love Is in the Bin نامیده است.

6- یک نگهبان روس، یک جفت چشم را روی یک نقاشی می کشد (2021)

کم پیش می آید که یکی از کارکنان موزه تبدیل به یک خرابکار شود، اما این اتفاق در مرکز یلتسین در یکاترینبورگ روسیه در سال 2021 رخ داد، زمانی که نگهبانی با خودکار دو چشم را روی گروهی از چهره های بی چهره در یک تابلوی نقاشی کشیده بود. آنا لپورسکایا مدرنیست معمای پیرامون این پرونده زمانی عمیق تر شد که موزه دو هفته منتظر بود تا خرابکاری را به پلیس گزارش دهد. در ابتدا هیچ اتهامی مطرح نشد. اما تا سال 2022، نگهبان، الکساندر واسیلیف، به خرابکاری جنایی متهم و جریمه شد. این داستان زمانی پیچیده شد که واسیلیف مصاحبه ای با E1 انجام داد و در آن صحبت کرد که چگونه سلامت روحی و جسمی او به دلیل خدمت در جنگ های افغانستان و چچن به شدت تغییر کرده است. او همچنین مدعی شد که گروهی از نوجوانان او را به تخریب این اثر تشویق کرده‌اند و گفت: «به من یک خودکار دادند. چشم ها را کشیدم. فکر می‌کردم این فقط نقاشی‌های دوران کودکی‌شان است!»

7- اثر ونسان ون گوگ به سوپ گوجه آغشته می شود (2022)

در سال 2022، فعالان آب و هوا مجموعه ای از اعتراضات را آغاز کردند که در آن خود را به قاب آثار هنری نمادین در آلمان، ایتالیا و بریتانیا چسباندند، همه در تلاش برای تحریک دولت ها برای اقدام سریع تر برای جلوگیری از خطر فاجعه زیست محیطی. این معترضان زمانی که در گالری ملی لندن در هفته فریز، دو فعال با «روغن را متوقف کن» سوپ گوجه‌فرنگی روی «آفتاب‌گردان‌های ونسان ون گوگ» (1888) انداختند، همه چیز را به سطح جدیدی رساندند. چون نقاشی زیر شیشه بود، آسیبی ندید. در واقع، فعالان گفتند که آنها به طور خاص اعتراضی را طراحی کرده اند که به خود اثر آسیبی نمی رساند. اما بسیاری با این پیش‌فرض کار می‌کردند که ون گوگ در معرض نابودی بالقوه است و اعتراضات گسترده‌ای که عمدتاً توسط کارشناسان محافظه‌کار رهبری می‌شد، دنبال شد. تظاهرات مشابه دیگری نیز به دنبال آن رخ داد، از جمله اعتراضی که در آن پوره سیب زمینی به سمت مونه در پوتسدام آلمان پرتاب شد و دیگری که در آن روغن بر روی کلیمت در وین پاشیده شد.